مختصری از زندگینامه خلبان شهید یونس خوش بین

شهید یونس خوش بین یکی از شهدای نکونام این مرز و بوم بودند. ایشان در یک خانواده مذهبی رشد و نمو پیدا کردند. ایشان بعد به خلبانی علاقه داشتند و از لحاظ پزشکی بینی ایشان ایراد داشت، به خاطر علاقه شخصی به خلبانی چون از لحاظ پزشکی ایراد داشت دو بار عمل جراحی کردند و بعد در خلبانی قبول شدند.

ایشان بعد ازدواج کردند و با خانواده خود به تهران آمدند و به همسرشان گفتند که وسایل من را ببند چون دزفول شلوغ شده. بعد ایشان رفتند و برنگشتند.

شهید یکی ازاولین معلم های خلبان بودند. یک شهید گمنام از لحاظ ذکور صفات، ایشان بسیار دارای اخلاق پسندیده بودند. روز عاشورا بود که هواپیمای شهید به زمین می خورد و به شهادت می رسند و بعد از 9 روز غواصی از رود کرخه ایشان را پیدا کردند.

همسر ایشان می گویند که ایشان بسیار همسر خوبی بود و اصلاً میانه ای با شاه نداشت و از ایشان بدش می آمد و شهید بسیار اهل کتاب خواندن بود و کتاب های آل احمد، دکتر شریعتی و ... را بسیار می خواند و اهل کتاب بود. ایشان با رژیم پهلوی مخالف بود و قبل از پیروزی انقلاب به بچه های خلبان و رفیقش می گفت اگر نگذارند امام هواپیمایش بنشیند ما همه با هواپیما به کمکشان می رویم.

شب قبل از شهادت که امکانات هم نبود شهید با تلفن به همسرش خبر داد که چون فشار بر روی بچه ها زیاد است به همسرشان گفتند که من فردا حتماً یک دور می روم می پرم و بعد می آیم که بعد رفتند و به شهادت رسیدند.

همسر ایشان می گویند درست روز شهادت شهید روز تولد من بود که شهید به شهادت رسید. قبل از آن یکی از دوستانش چمدان و وسایل ایشان را برای من آوردند که داخل آن سه نامه حاوی وصیتنامه بود و ایشان به اندیمشک رفته بودند و کادو تولد همسرشان هم گرفته بودند و کادو کرده بودند تا اینکه آمدند به همسرشان بدهند. ایشان می گویند وقتی کادو را باز کردم دیدم درست عطر مورد علاقه من است که ایشان با زحمت تهیه کرده بودند.

نامشان گرامی و راهشان پویا باد.