شهادت نامه ای که امضاء شد

به مناسبت فرارسیدن سالروز عملیات غرور آفرین مرصاد خاطراتی از بیان مادر شهید والامقام محمد علی جوزانی کهن را مرور می کنیم.

شهید محمد علی جوزاني كهن، دوم آبان 1350، در تهران چشم به جهان گشود. پدرش اسماعيل، سازمان کارمند ثبت احوال بود و مادرش،سريه نام داشت. تا مقطع لیسانس در رشته پزشکی ادامه تحصیل داد. پاسدار و دانشجو بود. به عنوان  پایگاه مقداد در جبهه حضور يافت. پنجم مرداد 1367، با سمت خمپاره انداز در اسلام آباد غرب بر اثر اصابت تركش توسط نيروهاي عراقي شهيد شد. مزار او در بهشت زهرای تهران واقع است.

مادر شهید : از همان کودکی نبوغ و هوش و ذکاوت در چهره اش نمایان بود او دوران تحصیل را با سه سال جهش در مکتب الصادق (ع) بپایان رساند. در دوران تحصیل نیز در گروه انجمن اسلامی فعالیتهای چشم گیری داشت. به انجام تکالیف شرعی بسیار علاقه نشان می داد از 5 سالگی شروع به خواندن نماز و از 7 سالگی کم کم به گرفتن روزه و از 13 سالگی نمازهای شبش ترک نمی‌شد. نماز غفیله و دعای عهد زیارت عاشورا را با خلوص نیت و با قلبی آگاه و یقین انجام می داد و در تمام قنوتهای نماز در پیشگاه با عظمت الهی مقام شهادت را طلب می نمود.  سجاده و عبای نمازش از اشکهای مناجات شبانه اش تر می شد. بارها خود را در خواب همنشین دوستان شهیدش در باغهای بهشتی می دید که در دفتر خاطرات روزانه اش ثبت است و پس از بیدار شدن حسرت و افسوس می خورد.

در دبیرستان سپاه (مکتب الصادق) فعالیتهای فرهنگی و مذهبی بسیاری داشت بطوریکه بنا بگفته مسئولین مدرسه ایشان الگو برای دیگران بودند.

خاطره ای از دفتر خاطرات شهید

(بالای دختر خاطراتش کلمه کاملا محرمانه بچشم می خورد)

شهید علی راهدان یکی از دوستان فرزند شهیدم محمد علی جوزانی کهن مرتب بخوابش می آمد و او را دعوت به شهادت می کند و این خاطرا ای است که شهید در دفتر خاطراتش نوشته است و در بالای دفتر عبارت «کاملا محرمانه» به چشم می خورد.