نوشته ای از شهید "عظیم علمی":
شهید علمی در وصیت نامه خود برای تعالی انسان ها دعا کرده و مختصر از برادر شهیدش و دلتنگی او میگوید. اما تاکید میکند جای برادر شهیدش خوب است و امیدوار است به او ملحق شود.

به گزارش نوید شاهد تهران بزرگ؛ وصیتنامه شهید عظیم علمی/ دوازده مرداد 1348، در شهرستان تهران چشم به جهان گشود. پدرش خلیل الله و مادرش فرنگیس نام داشت. سال دوم متوسطه در رشته اقتصاد درس می خواند. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. دهم بهمن 1365، در شلمچه بر اثر اصابت ترکش خمپاره شهید شد. مزار او در بهشت زهرای زادگاهش قرار دارد. برادرش رحمان نیز به شهادت رسیده است.



چقدر دلگیر و پژمرده و چه غمناک است غروب عصر جمعه، زمانی که خورشید به پشت کوهها میرود و ظلمات همه جا را فرامیگیرد و چه خوب است نشستن در کنار سنگر و در خود بودن و فکر کردن.

راستی چرا عصر جمعه اینقدر دلگیر است. یادم می آید هنگامی را که یکی از برادرانمان در این باره به من توضیح می داد؛ او می گفت؛ در هر عصر جمعه امام زمان (عج) نامه اعمال مسلمین را می خواند و از رفتار و کردار مومنین پژمرده و دلگیر میشود و به خاطر دلگیری او دنیا تیره و تار میشود.

خداوندا آیا ما هم از کسانی هستیم که آقایمان مهدی نامه اعمال ما را بخواند و پژمرده شود؟ خداوندا اعمالمان را خالص و بدون ریا بگردان. خداوندا هر کس پیش کسی عزیز و محبوب است، خدایا ما را در نزد خودت عزیز بگردان تا چشم امیدمان از بندگان قطع و تنها به تو دوخته شود؛ خدایا کمکمان کن.

این متن را به یاد برادر شهیدم نوشتم زمانی که تنهایی را احساس کردم و کسی را پشت خود ندیدم. وقتی که اسم برادر را از زبان کسی می شنوم پشتم می لرزد.

البته جای برادر شهیدم خیلی خوب است؛ انشاءالله ما هم به آنها ملحق شویم.

منبع: مرکز اسناد بنیاد شهید و امور ایثارگران تهران بزرگ

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده