دوری از خانواده سخت است؛ زمانی که کمترین پل ارتباطی نیز وجود داشته باشد این سختی دو چندان می شود. رزمنده های عزیزمان در دوره هایی که در جبهه دور از خانواده به سر می بردند این سختی را همراه دلتنگی بسیار تحمل می کردند. در نامه هایی که از آنان باقی مانده ردی از این دلتنگی مشخص است.

به گزارش نوید شاهد تهران بزرگ؛  شهید حســين باقــی، بیســت و هفتــم اســفند 1347 ، در شهرســتان ري چشــم بــه جهــان گشــود. پــدرش جعفرآقــا، میوه فــروش بــود و مــادرش حشــمت نــام داشــت. تــا چهــارم ابتدایــی درس خوانــد. دارای شــغل آزاد بــود. بــه عنــوان ســرباز ارتــش در جبهــه حضــور یافــت. بیســت و یکــم تیــر 1368 ، در عین خــوش توســط نیروهــای عراقــی بــر اثــر شــکنجه در زنــدان شــهید شــد. مــزار او در امــام زاده عبــاس شهرســتان ســاوه واقــع اســت.

شهید باقی در نامه ای به خانواده اش می نویسد: 

با سلامی گرم بر پدر و مادر گرامی و با سلام گرم بر خواهر و برادر عزیز؛امیدوارم حال شما هم خوب باشد. باری اگر از احوالات اینجانب، حسین باقی، خواسته باشید به شکر خدا خوب و سلامت می باشم و سلامتی همه شما را از درگاه خداوند متعال خواستارم. من در این جا حالم خوب است و هیچ نگرانی ندارم جز دوری از شما .

امیدوارم نامه ای که به وکیلی داده بودم به دست شما رسیده باشد؛این نامه را به دوستم می دهم تا برای شما بیاورد. محل چه خبر است؟ اینجا هیچ خبری نیست. راستی امیدوارم که روز جمعه رای داده باشید. اینجا صندوق سیار آورده بودند و ما هم رای دادیم. دیگر سر شما را درد نمی آورم. امیدوارم سلام مرا به تمام دوستان و آشنایان؛ حسن آقا، علی آقا، جواد آقا،فاطمه، خدیجه و زهرا خانم و بچه های آنها برسانید.

دوستدار شما حسین باقی

ساعت 8 صبح روز بیستم فروردین 1367 این نامه را نوشتم.

منبع: مرکز اسناد بنیاد شهید و امور ایثارگران تهران بزرگ

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده