عشق تا آخرین نفس هایش با او بود

به گزارش نوید شاهد تهران بزرگ؛ شهید يوسف ابراهيم پورزند، دوازدهم اردیبهشــت 1340 ، در شهرســتان تهران چشم به جهان گشــود. پدرش اســماعیل و مادرش آفاق نام داشــت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. به عنوان ســرباز ارتش در جبهه حضــور یافت. هجدهم آبان 1361 ، با ســمت کمک آرپی جی زن در عین خوش توســط نیروهای عراقی بر اثر اصابت گلوله شهید شــد. مزار او در بهشت زهرای زادگاهش واقع است.

شهید یوسف ابراهیم پورزرندی در خانواده ای مذهبی و تهی دست متولد شد. در کودکی به بیماری های مختلفی دچار شد؛ به طوری که خانواده اش از دوا و دکتر ناامید شدند و او را به مشهد مقدس بردند و نذر کردند که اگر در حال یوسف بهبودی حاصل شود، به مدت 7 سال موهایش را نزنند و بعد از 7 سال هم وزن موهایش در ضریح مطهر امام هشتم پول بریزند. یوسف بهبود یافت و از امام و پیشوای خود شفا گرفت. از همان اوایل کودکی عشق امام رضا (علیه السلام) در قلبش خانه کرد. این عشق به ائمه اطهار تا آخرین نفس هایش با او بود.

همت بی بدیل او

شهید یوسف ابراهیم پورزندی پس از اخذ سیکل اول به علت وضع نابسامان اقتصادی خانواده، ترک تحصیل کرد و به کارهای مختلفی پرداخت. مدتی راننده تاکسی بود و بعد به شغل شیشه بُری اشتغال ورزید. در زمان قبل از انقلاب به پخش اعلامیه ها و تکثیر نوارهای امام مشغول شد. از جمله کسانی بود که در اولین راهپیمایی های ضدطاغوت شرکت کرد و بارها با مأمورین انتظامی آن دوران درگیر و دچار ضرب و شتم شد.

پس از انقلاب

بعد از پیروزی انقلاب اسلامی عضو کمیته استقبال از امام خمینی بود. بعد در تسخیر پادگان های باغشاه سابق (لاهوتی)، جی و دانشکده فرماندهی و ستادی شرکت داشت و سلحه ها و مهمات را پس از تخلیه از پادگان های مذکور به مسجد محل تحویل می داد. پس از پیروزی کامل انقلاب به نگهبانی در کمیته و مسجد محل مشغول شد.

دلیر مرد

تا اینکه جنگ تحمیلی عراق علیه ایران شروع و نامبرده به خدمت سربازی اعزام گردید. پس از گذراندن دو ماه آموزش در پادگان شهر امام رود، با اینکه برای شیشه بُری پادگان می توانست در شهر بماند، داوطلبانه به جبهه های نبرد اعزام شد. به گفته خود شهید در دوران 20 ماه خدمت صادقانه در خطوط اول جبهه ی جنگ، بیش از 17 نفر از صدامیان کافر را به هلاکت رساند. بارها در این راه زخمی شد. یکبار موج انفجار او را گرفت و مدتی در بیمار بود؛ پس از بهبودی به جبهه شتافت. در عملیات محرم که آخرین عملیات شهید بود، جزء گروه خط شکن بود.

او پس از 20 ماه خدمت صادقانه در راه دین و میهن خود، به ندای سرور خود لبیک گفت و در روز هجدهم آبان 1361، در جبهه عین خوش به درجه رفیع شهادت نایل آمد.

منبع: مرکز اسناد بنیاد شهید و امور ایثارگران تهران بزرگ