شهید "عبدالحسین غدیری گرگانی" در وصیت نامه‌ای خطاب به مادرش می‌نویسد: «شهادت، بزرگترین تعالی انسانی است و خشنود باشید که فرزندتان به مقام شهادت رسیده است.»

به گزارش نوید شاهد شهرستان‌های استان‌تهران، شهید «عبدالحسین غدیری گرگانی» یادگار «کریم» نهم شهریور ماه 1336 در تهران چشم به جهان گشود. پس از طی دوران کودکی وارد مدرسه شد و تحصیلات خود را تا سال سوم راهنمایی ادامه داد و پس از آن تحصیل را ترک کرده و به کار و کسب روزی حلال روی آورد.

شهید غدیری از همان روزهای شروع انقلاب همپای دیگر مردم انقلابی تهران، در تمام تظاهرات و راهپیمایی های ضد طاغوتی شرکت کرد و پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز، به فرمان امام خمینی (ره) که فرمودند پادگانها را خالی نگذارید، به خدمت زیر پرچم جمهوری اسلامی رفت و دو سال انجام وظیفه نمود. پس از چند ماه از آغاز جنگ تحمیلی، با شوق فراوان راهی جبهه های نبرد گردید و سرانجام در تپه های الله اكبر، فاتحانه شربت شهادت را نوشید و در هفتم خرداد ماه 1360 به سوى لقاالله شتافت.

فرازی از وصیت‌نامه شهید:

من رفتم تا به ندای «هل من ناصر ینصرنی» رهبرم لبیک گویم، من چگونه می‌توانستم در اینجا راحت زندگی کنم و بخورم و بخوابم ولی در خوزستان و غرب کشور برادران و خواهران مسلمانم در زیر آوارها از من کمک بخواهند و جوابی به آنها ندهم! ای کاش من هزارهاجان داشتم و در راه حفظ اسلام و قرآن و وطن و رهبرم فدا می‌کردم.

پدر و مادرم می‌دانید که بالاخره روزی مرگ فرا می‌رسد و همه ما خواهیم مرد پس چه بهتر که در راه خدا قدم برداریم و ما به استقبال مرگ رویم و به درجه شهادت برسیم و شما برای خشنودی روح شهیدان راه آنها را ادامه دهید و انتقام خون‌شان را از دشمنان‌شان بگیرید و از پدر و مادرم می‌خواهم که مرا حلال کنند و از شما خواهش می‌کنم که برایم گریه نکنید و باید افتخار کنید که فرزندتان در راه اسلام شهید شده است.

منبع: مرکز اسناد اداره کل بنیاد شهید شهرستان های استان تهران

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده