شهید «موسی حسینی» در وصیت‌نامه خود می‌نویسد: «پدرم، برادرانم و خواهرانم: خلاصه باید روزی جهان را ترک کنیم به سوی معبود و معشوق واقعی (الله) بشتابیم و چه بهتر که نزدیکترین راه را برای سعادت در دنیا و آخرت بپیمائیم تا در آن دنیا به فلاح و رستگاری و سعادت نائل گردیم. هر چند مشکلاتی دارد ولی در این دنیا روز‌ها و مشکلات همچون ابری می‌گذرد و می‌توانیم زندگی دنیوی را بهر نحوی پیش ببریم.»
شهید «رجبعلی قلیان» در وصیت‌نامه خود می‌گوید: «به شما عزیزان توصیه می‌کنم که تا پای جان تابع و پشتیبان ولایت فقیه باشید. به یکدیگر خوبی کنید و ساده زیست باشید و از تجملات دوری کنید؛ و در کار‌های خود مسیری را انتخاب کنید که دنیا دوستی در آن نباشد.»
شهید «خیام اسدی ابوخیلی» در وصیت‌نامه خود می‌گوید: «همچنین به خواهران توصیه می‌کنم حجاب خود را رعایت کنند؛ چراکه حجاب به زن هیبت و وقار می‌بخشد و او را شایسته‌ی احترام می‌کند.»
شهید «حسن بزرگی» در وصیت‌نامه خود می‌گوید: «انتظاری که از ملت شهیدپرور ایران دارم این است رهبر انقلاب اسلامی را که رهبریست عظیم الشان که خدای تعالی به ما مسلمانان ارزانی بخشیده و هدفش را که همان زنده کردن آیین اسلام و سعادت بشریت است، کمک کنید.»
شهید «علی اکبر شریعتی اندراتی» در وصیت‌نامه خود می‌گوید: «همسرم! می‌دانم که فرزند به پدر علاقه زیادی دارد اگر فرزند برای من بهانه گرفت یادی از فرزند ۳ ساله امام حسین (ع) کن و او را با گفتار مادرگونه‌ات آرام کن و صبر را پیشه خود ساز و خود را به خدا بسپار.»
شهید «حشمت الله طاهری» در وصیت‌نامه خود می‌گوید: «مادرم! هرگز مگو فرزندم از دستم رفت؛ بگو به سوی خدا شتافت، دار فانی را وداع گفت، به دیار ابدی پیوست و به سوی خدایش حرکت کرد.»