مختصری از زندگی شهید سید نعمت اله حسینی

شهید در شب میلاد حضرت علی بن موسی الرضا (ع) هشتمین پیشوای عالم تشیع برابر چهارم مهرماه 1346 شمسی در شهر مقدس خون و قیام قم متولد شد. پس از دوران طفولیت تحصیلات ابتدائی را به پایان رسانید و به مدرسۀ راهنمایی مولوی راه یافت. در پایان تحصیلات ابتدائی انقلاب اسلامی ایران به رهبری زعیم عالیقدر امام خمینی شروع شد و او با سن و همگام با سایر اقشار ملّت در راهپیمایی­ها و تظاهرات و پخش اعلامیه شرکت به سزایی داشت.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی ضمن ادامه تحصیل در دبیرستان صدر و سپس در دبیرستان امام صادق (ع) پا به پای جوانان پر شور و حزب الله فعالیت خود در بسیج را آغاز کرد. اوّلین اعزام به جبهه­های نور علیه ظلمت بود به علّت کمی سن بسیج ایشان را نپذیرفتند که به عنوان امدادگری به منطقه سر پل ذهاب اعزام و مدت 3 ماه در خط مقدم مشغول انجام وظیفه بود و پس از بازگشت ضمن ادامه تحصیل باز در جبهه­های نبرد حق علیه باطل شرکت می­کرد. در چند عملیات من جمله در عملیات والفجر 8 شرکت داشت و پس از بازگشت دیپلم خود را از دبیرستان امام صادق (ع) با موفقیت دریافت کرد تا اینکه در دهم شهریور سال 65 مدت 3 ماه عازم جبهه شد. پس از اتمام این دوره برای دیدار با خانواده به مدت 3 روز به مرخصّی آمد. ضمن آخرین وداع با خانواده و دوستان و آشنایان عازم سرزمین عشق و شهادت گردید و سرانجام در مورّخه 4/10/65 در عملیات کربلای 4 مرغ جانش که دیگر تاب تحمل این زندگی خاکی را نداشت به جوار قدسی عروج یافت.

 شمّه­ای از خصوصیات اخلاقی شهید این بود که او از همان کودکی وجودش آئینه انعکاس نور الهی بود. کلمۀ مبارزه از زبانش نمی­افتاد برای حرف حقّ همیشه حاضر جواب بود. هرگز در دل ترس و وحشتی نداشت. دنیا را مکان گذر و آخرت را پایگاه ابدی می­دانست. با آن سن کم بعضی مواقع خانوده را ارشاد می­کرد و می­گفت فراموش نکنید مملکت را ویران کردند و به دست این انقلاب دادند. بعد از آن جنگ تحمیلی را به پا نمودند که حاصل آن هزاران شهید گلگون کفن اسلامی است که نظاره­گر اعمال و کردار ما می­باشند.

از هفت سالگی واجبات الهی را عمل می­کرد. در نماز جمعه و جلسات مذهبی همیشه شرکت فعّال داشت. به خطّ امام و روحانیّت علاقه مبرمی داشت. زمانی که کسی به انقلاب حرفی می­زد بی­تفاوت نبود و فورا جلوی حرف آنها را می­گرفت. در اکثر ارگانهائی که در خطّ امام بودند من جمله حزب جمهوری عضو وفادار و با ایمان بود. اهل تقوی و در تمام دوران زندگیش سر بزیر و مظلوم بود و شهادتش نیز مظلومانه بود و تمام دوستان و آشنایان او را دوست داشتند. و به محض شنیدن خبر شهادتش متأثر و ناراحت شدند آری آنانکه اهل تقوا هستند زندگی در آخرت را در کنار ائمه اطهار ترجیح می­دهند بر زندگی در این دنیای فانی.

منبع: اسناد و مدارک موجود در بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قم