زندگینامه شهید سیدمرتضی فیاض لاهیجانی
زندگینامه شهید سیدمرتضی فیاض لاهیجانی
نام پدر: سیدمحمدعلی
دانشجوی: دانشکده مخابرات
سال تولد: 1339
تاریخ شهادت: 1361/03/17
محل شهادت: ایستگاه حسینیه کربلای خرمشهر
خاطرات مربوط به دوران کودکی و تحصیل: شهید سیدمرتضی فیاض لاهیجانی در خانهای محقر در یکی از محلات جنوب تهران در سال 1339 بدنیا آمد وی در دوران کودکی بسیار ضعیف و رنجور بود که رفته رفته با گذشت زمان از سلامتی بیشتری برخوردار گردید شهید فیاض همواره در دوران دبستان و دبیرستان از شاگردان ممتاز بوده به طوری که اولیاء مدرسه به وی لقب کامپیوتر داده بودند زیرا وی همه مسائل را با تیزهوشی و به سرعت حل کرده و برای آنها جواب صحیح پیدا میکرد و این تیزهوشی و سرعت انتقال او در ذهن و فکرش تا تمام کردن دوران متوسطه زبانزد همه بود.
خاطرات مربوط به دوران انقلاب : شهید مرتضی با شناخت پیداکردن هرچه بیشتر بر روی مسائل اسلامی و راه مبارزه اسلامی و مجاهده را آموخته و در سال 1357 که انقلاب اسلامی به اوج خود رسید بود مرتضی نیز همانند امت مومن و مسلمان در راهپیمائیها و فعالیتها جهت واژگونی طاغوت و برپا کردن حکومت اسلامی فعالیت بسزائی داشت حتی در یکی از تظاهرات با باتوم الگتریکی ضربه خورده و مجروح شده بود که این مطلب را به والدین خود نگفته بود که یک موقع مانع فعالیت وی نشوند وی در همان سال با تمام فعالیت و تعطیلی که بود توانست درسش را نیز با موفقیت بگذراند و در خرداد سال 1358 با درجه ممتازی دیپلم گرفته و همان سال در کنکور دانشگاهی شرکت کرد و در رشته مهندسی دانشکده مخابرات قبول شد. وی در دانشکده نیز از فعالیت خود دست برنداشته و تیزهوشی او نیز در دانشکده زبانزد شده بود وی در جلسات مذهبی و اسلامی دانشکده شرکت میکرد و همواره در اجرای مسئولیتهای محوله کوشا بود همچنین وی در همان ترم اول با بالاترین معدل قبول شد.
فعالیتهای بعد از انقلاب فرهنگی: وی بعد از انقلاب فرهنگی و تعطیلی دانشگاهها فعالیت خود را در ستادها و کمیته محلی آغاز کرد از جمله در ستاد مسجد مهدی (عج) در تهران بسیار فعالیت داشت و چه شیفته این کار شده بود گویا معبود خود را در انجام این کار یافته است.
شهید و جبهه نبرد حق علیه باطل: وی با شروع جنگ تحمیلی در پائیز سال 1359 پس از طی دوره کوتاهی عازم جبهه نبرد حق علیه باطل شد و مدت زیادی در جبهههای سوسنگرد و شوش بود و از قرار معلوم در سوسنگرد مسئول مخابرات بود او آنقدر در مسائل نظامی و فراگیری آن کوشا بود و آنقدر مهارت پیدا کرده بود که دوستان او به شوخی لقب تیمسار به وی داده بودند. وی شاهد مظلومیتها و شهادتهای مظلوم گونه بود از جمله شهادت برادرانش در هویزه و سوسنگرد و خیانتهای لیبرالها و همین مسئله باعث میشد که وی هرچه بیشتر در جهاد مقدسش کوشا باشد.
خصوصیات اخلاقی: وی بسیار فروتن بود و خیلی کم صحبت میکرد و علاقه زیادی به انجام فرایض دینی داشت او همچون مولایش مرتضی علی (ع) یک زاهد شده بود و روزها مانند شیر بر علیه دشمنان اسلام میجنگید و نیز وی به امام علاقه بخصوصی داشت تا حدی که میگفته که امام پدر من است وخط امام را سرمشق خود قرار داده بود.
نحوه شهادت: مرتضی بعد از تلاشی پیگیر علیه مظاهر کفر صدامی و برای جلوگیری از عملیات نفوذی کفار در حالیکه چون سرباز امام زمان میجنگید و دشمن را به عقب میراند به تاریخ 1361/03/17 در ایستگاه حسینیه کربلای خرمشهر بر اثر اصابت ترکش خمپاره به قسمت چپ سرش به لقاء یار خویش شتافت و مردانه شهید شد.
روانش شاد وراهش پر رهرو باد.
منبع: مرکزاسنادبنیادشهیدوامورایثارگران تهران بزرگ