نوشته ای کوتاه به قلم شهید باقری نیت از سفر به سوریه

به گزارش نوید شاهد تهران بزرگ؛ علــي باقری نيت، دهم خرداد 1320 ، در شهرستان قوچان چشم به جهان گشود. پدرش محمدحسین و مادرش زهرا نام داشت. در حد خواندن و نوشتن ســواد آموخت. سال 1346 ازدواج کرد و صاحب سه پسر و سه دختر شد. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. بیست و هفتم آبان 1362 ، در بمباران هوایی جنوب لبنان به شهادت رسید. مزار او در بهشت زهرای شهرستان تهران واقع است.

با عرض سلام خدمت خانواده محترم و خویشاوندان و همسایگان؛

بارالها، من هم اکنون آرزوی شهادت را خواستارم. فرزندان عزیزم، راه تمامی شهدا را ادامه دهید. شما اسوه های ایمان و حقیقت هستید . من و چند تن از برادران دیگر دره بقاء می باشیم.

اینجا آب و هوای دیگر دارد. من همراه این غرش دلان و شیرمردان به سوریه رفتم؛ در آنجا به زیارت حضرت رقیه ،حضرت زینب ، حضرت سکینه ، ام کلثوم و ابا عبدالله و 16 تن از شهدای دیگر در قبرستان شام رفتیم. جای شما خالی؛ من به جای همگی شما زیارت نمودم. قبر بلالی حبشی را نیز زیارت کرده ام. بر روی یکی از قبرها که تعلق به حضرت رقیه دارد نگاشته اند که :

زائر این شام عبرت خانه است

مدفنم آباد و قصر دشمنم ویرانه است

این شعر را ما می خوانیم، برایمان معنی می کنند که بالاخره روزی خواهد آمد که ریشه ظلم از روی زمین برداشته و نسل و نسب این ظالمان کنده شود.