شهید محمد اتابه: در قفس تن محبوسم، راه نجاتم شهادت است
شهید محمد اتابه، فرزند علی، در پانزدهم مرداد ۱۳۶۶ در شهر شهیدپرور گوراب‌زرمیخ از توابع شهرستان صومعه‌سرا و در خانواده‌ای مذهبی و دوستدار اهل‌بیت(ع) دیده به جهان گشود. او که از کودکی با فرهنگ ایثار، فداکاری و عشق به اسلام و اهل‌بیت(ع) پرورش یافته بود، در دی‌ماه سال ۱۳۹۴ برای نخستین‌بار به‌عنوان مدافع حرم راهی سوریه شد.
شهید اتابه پس از دو ماه دوری از خانواده و فرزند خردسالش به وطن بازگشت، اما شعله‌های عشق به حریم اهل‌بیت(ع)، به‌ویژه حضرت زینب کبری(س)، آرامش را از دلش ربوده بود. همین عشق الهی، او را دوباره راهی میدان جهاد کرد تا سرانجام در راه دفاع از حرم عمه سادات، جان خود را تقدیم اسلام کند.
در بخشی از وصیتنامه این شهید والامقام آمده است:
«...شهادت در قاموس اسلام کاری‌ترین ضربات را بر پیکر ظلم و شرک و الحاد می‌زند... جنگ در سوریه “جنگ ما” جنگ علیه کفر است... خدا کند که ما توفیق شهادت متعالی در راه اسلام و با خلوص نیت پیدا کنیم... اگر شهید شدم، ان‌شاءالله شما را شفاعت خواهم کرد.»
شهید محمد اتابه در وصیت‌نامه‌اش ضمن تقدیر از والدین و درخواست حلالیت، شهادت را آرزویی بلند و راهی الهی توصیف می‌کند که در آن جان دادن برای اسلام، ساده‌ترین گام مؤمنان است.
یاد و نام این شهید بزرگوار، همچون چراغی روشن در مسیر جوانان مؤمن و انقلابی کشور خواهد درخشید.
