مروری بر زندگی نامه شهید عبدالرضا امینی به همراه فرازهایی از وصیت نامه
نویدشاهد تهران:شهید عبدالرضا امینی در سال 1340 در خانواده ای مذهبی، دیده به جهان گشود . وی تحصیلات ابتدایی و راهنمایی را با موفقیت پشت سر گذاشت و در مدرسه به عنوان موذن فعال در گروههای مذهبی شناخته شده بود.
هنگام تحصیل در دبیرستان نیز مصادف بود با تظاهرات های پی در پی برای پیروزی انقلاب که ایشان در نشستها و تظاهراتها شرکت میکردند. در روز ورود امام نیز همراه پدرشان به استقبال امام (ره) رفتند ایشان که در آن دوران 17 سال داشتند همچون دلاوری شجاع به همراه مردم در خیابانها ریختند و از حیثیت و ملیت خود دفاع کردند ایشان در خاطرات خود از این روزها به عنوان بهترین روزهای زندگی خود یاد کرده اند. ایشان پس از پیروزی انقلاب به فرمان امام در بسیج فعالیت خود را ادامه دادند و به تحصیل در دبیرستان نیز می پرداختند.
دوران تحصیل در سال چهارم دبیرستان ایشان، مصادف بود با آغاز جنگ تحمیلی ایشان نیز مانند هر بسیجی دیگر درس را رها کرده و عازم میدان جنگ شدند.
در سال 60 به همراه برادرشان به جبهه های جنگ گیلانغرب رفتند و در یکی از شبها ایشان شهادت برادرشان را در خواب می بینند و سریع به تهران مراجعت میکند و متوجه می شدند که برادرشان زودتر از خودشان به درجه رفیع شهادت نائل شدند.
پس از برگزاری مراسم شهادت برادرشان دوباره به جبهه عازم شدند.
در سال 61 ازدواج کردند و حاصل این ازدواج دو فرزند شد . ایشان نام دخترشان را به یاد حضرت زینب (س) ، زینب و نام پسرشان را به یاد یار وفادار حضرت امام علی (ع) میثم تمار، میثم گذاشتند. ایشان در سال 62 به استخدام رسمی سپاه در آمدند و در دانشگاه امام حسین مشغول فعالیت شدند.
در سال 65 به پایگاه سپاه سیدالشهداء اسلامشهر برای مربیگری عده ای از بسیجیان اعزامی به جبهه اعزام شدند. ایشان مربی تخریب مین بودند.
در تاریخ 24/10/65 به جبهه اعزام شدند که به علت اعزام نیرو برای آموزش و آمادگی این تاریخ به تاخیر افتاد. در این دوران هنگام آموزش به نیروهای اعزامی در اردوگاه قدس ، پرندک، به علت حادثه انفجار نارنجک به درجه رفیع شهادت نائل شدند.
- در مدرسه و دبیرستان به عنوان موذن و گاها پیش نماز بودند. در ماههای محرم و صفر در هیات عزاداری شرکت میکردند و خادم امام حسین (ع) بودند.
- در بسیج و نماز جمعه شرکت مداوم داشتند و در سال 57 در تمام مدت دهه فجر حضور فعال داشتند.
- صبور ،مهربان، دلسوز، مظلوم ، کم حرف، مرد عمل، خوش اخلاق، فعال، احترام به پدر و مادر ، متدین از ویژگیهای بارز اخلاقی شهید بود.
-
فرازهائی از وصیت نامه : مادرم ، همسرم، خواهرم پس از شهادتم گریه نکنید.
اگر گریه می کنید به یاد امام حسین (ع) گریه کنید. دشمن خود را شاد نکنید،( با
گریه هایتان) زینب وار زندگی کنید، سربلند و صبور باشد، همسرم فرزندانمان را عاشق
دین و کشور تربیت کن و عشق حسین (ع) را در دلهایشان همواره زنده
نگه دار.فرزندانم با تحصیل و ایمان خود پیرو شهدا باشید و امام را تنها نگذارید و
کشور را سر بلند سازید. هیچگاه در سلطه بیگانگان در نیائید. پسرم از مادر و خواهرت
مراقبت کن.
انتهای پیام/
منبع: مرکز اسناد بنیاد شهید وامور ایثارگران تهران بزرگ
