شهادت پايان 8 سال شکنجه در اسارت
درسال 1317 در خانواده ای متدین و مذهبی تحت پوشش روحانی بدنیا آمده و رشد یافت و از همان آغاز حرکتهای انقلاب اسلامی، فعالانه شرکت جست تا جائیکه مورد آزارهای فراوان ساواک قرار گرفت. پس از انقلاب نیز با دستور رهبرکبیر انقلاب در زمینه تشکیل سپاه پاسداران ایشان بعنوان یکی از اولین پیشگامان این ارگان قدم برداشتند. ودر همین هنگام در مقابله با اغتشاش ضدانقلابیون و مشاهده در آن حضور فعال داشتند و با تلاش پیگیر با همسنگران خود طی عملیات حساب شده به این درگیریها در شمال کشور خاتمه دادند پس از آن برای رفع آشوبی که درغرب کشور (منطقه پاوه به پا شده بود نیز حضور یافته و با یاری خداوند، در کنار همرزمان خود این معضل را تا جای ممکن بطرف کردند و به این جنگ داخلی که توسط منافقین برپا شده بود خاتمه دادند. و در ادامه مبارزات خود در طی دفاع مقدس در 2/7/59 به دست نیروهای بعثی در سرپل ذهاب به اسارت درآمدند. وبه تلاش نیروهای صلیب سرخ پس از 2 ماه نام و نشان ایشان و چندتن از همسنگرانشان درروزنامه رسمی کشور منتشر گردید. که البته تا پیش از این هیچگونه ارتباط مکاتبه‌ای تا مدتها مسیرنبود تا اینکه پس از 5 ماه اولین نامه ایشان که در 5 خط نوشته شده بود بدست ماه رسید و در ادامه طی شکنجه‌های فراوان پس از 5 سال بدرجه جانبازی نائل گردید و بعد از آن ایشان سه سال دیگر را در وضعیت جانبازی در اسارت بسر بردند که نهایتاً در آبان ماه سال 1367 با سپری شدن مجموعاً 5/8 سال اسارت به میهن اسلامی باز گردید با وضعیتی که ایشان داشتند سختی و درد فراوان را پس از آزادی تحمل می‌کردند و همین امر موجب گردید که زندگی هر روز برایشان دشوارتر و همراه با تألمات باشد سرانجام در تاریخ 25/6/1375 برگی از حیات مردان بزرگ در خزان دنیا بر زمین نشسته و پست معبود خویش شتافتند ودر زمره شاهدین قرار گرفتند.
منبع: مرکز اسناد بنیاد شهید و امور ایثارگران تهران بزرگ
