شهادت مظلومانه بهیار ارتش در اسارت ضد انقلاب

به گزارش نوید شاهد تهران بزرگ؛ شهید عادل برادران آق قلعه  نهم آبان 1339، در شهرستان اردبیل چشم به جهان گشود. پدرش ده ده کشی و مادرش رحیمه نام داشت. متوســطه در رشته بهیاری درس خواند و دیپلم گرفت. به عنوان گروهبان یکم ارتش در جبهه حضور یافت. بیست و ششم خرداد 1365، با سمت امدادگر و پزشکیار در مریوان توســط ســازمان مجاهدین خلق (منافقین) بر اثر اصابت گلوله به ســر و شکم، شهید شد. مزار او در بهشت زهرای شهرستان تهران واقع است.

عادل در یک خانواده متدین دیده به جهان گشود. پدر او به جز کودک خردسالش هفت فرزند دیگر هم داشت. دوران کودکی اش را در حال و هوای روستا به خوبی سپری کرد، تا اینکه در سال 1345 پا به مدرسه گذاشت. او پس از اتمام دوره ابتدائی اش برای ادامه تحصیل در دوره متوسطه در سال 1351 از پدر و مادر خود جدا شد و به تهران آمد ودر کنار دیگر برادرانش تحصیلات خود را ادامه داد و موفق به اخذ سیکل شد.

به دلیل علاقه و برای کمک به هم نوعش و از طرفی کمک هزینه و تامین مخارج خانواده، وارد آموزشگاه بهیاری ارتش شد. در کنار کار خود به تحصیل ادامه داد و دیپلم خود را گرفت. هنگامی که سرتاسر ایران آشفته بود وتظاهرات پی در پی انجام میگرفت او به کمک دیگر دوستان خود در تظاهرات شرکت میکرد و به کلانتریهای محل حمله برده تا جاده های پرشیب انقلاب را صاف کند.

دوازدهم بهمن 1357 یک ساعت قبل از ورود امام به تهران از پادگان به سختی فرار کرد و خود را به مردمانی رساند که برای استقبال امام به فرودگاه میرفتند. بعد از انقلاب شکوهمند جمهوری اسلامی ایران، با توطئه دشمنان، اغتشاشاتی در غرب کشورمان رخ داد. به خاطر عرق وطن پرستی که داشت داوطلبانه خود را معرفی کرد وبه مناطق درگیر، اعزام شد. محل خدمت او یکی از شهرهای غربی کشور به نام مریوان بود و چون مهارت زیادی در پزشکی داشت به کمک مردمان آسیب دیده و زخمی می شتافت.

بیست و پنجم خرداد 1365 با چندتن از دوستانش در حین منتقل شدن به پایگاه جدید بودند که در میان راه چند منافق مسلح جلوی آنها را گرفته و وقتی میبینند که حاضربه تسلیم نیستند، آنها را به بدترین نحو مورد شکنجه قرار داد و با ضربات متعدد تمام بدشان را زخمی کرد و چندی آنها را با حال وخیم رها و نظاره گر اعمال زشت خود شد؛ سپس با شلیک تیر ایشان وهمراهانش را به شهادت رساندند.

آن شهید در تمام مراحل زندگی از یاد خدا غافل نشد. عادل انسانی متدین بود که تمام زندگی کوتاهش را وقف مردم نمود. چه اسم پرمعنایی برای او برگزیده اند و واقعاً برازنده او بود.