در قاموس شهادت، واژه وحشت نيست
به گزارش نوید شاهد تهران بزرگ؛ شهید هــادي امينــی، دوم فروردین 1332 ، در شهرســتان کــرج چشــم به جهان گشــود. پدرش حســین و مادرش ایران نام داشت. تا پایان دوره کارشناسی در رشــته مکانیک درس خواند. کارمند بود. ازدواج کــرد. هفتم تیــر 1360 ، در دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی تهران توســط گروه های ضدانقلاب بر اثر بمب گذاری شــهید شد. مزار او در بهشت زهرای همان شهرستان واقع است.
شهيد مهندس هادي اميني بعد از اخذ ديپلم به تكنيكــــوم نفيسي تهران رفت و بعد از گرفتن فوق ديپلم به خدمت سربازي اعزام شد، پس از 2 سال خدمت در سال 53 با شركــت در كنكور ‚در رشته مهندسي ميكانيك ادامه تحصيل داد و در تأسيسات تخصص گرفت . فعاليت سياسي خود را قبل از انقلاب شروع كرد . او هميشه براي شهادت آمادگي داشت ‚ در صبح تاسوعاي 1357 پس از نوشتن وصيت نامه و خدا حافظي از خانـــواده اش كه هيچ اميدي به بازگشت او نداشتند ‚ بدنبال خبرنگاران خارجي رفت تا رژيم نتواند خبرهاي دروغ را رواج دهند . پس از آن در تمام تظاهرات فعالانه شركت داشت ‚ همواره نويد پيروزي مي داد. قبل از آنكه فكر فرار شاه به مغز كسي خطور كند‚ آنرا پيش بيني مي كرد‚ پیش از ورود امام هميشه مي گفت شاه فرار مي كند و امام مي آيد "جاءالحق و زهق الباطل " و حكومت اسلامي و قوانين اسلامي در ايران جـــــاري خواهد شد‚
در حاليكه با مخالفت هاي بسياري روبرو بود ولي بر سر عقيده هاش ايستادگي مي كرد. شهيد در نقـل و انتقال مجروحين و در جمع آوري شيشه ‚ پنبه ‚دارو و ... شركت مي كرد . در اولين روزهاي گشايش دانشكده به افشاي افرادي از قبيل ضد الدين پرداخت . زمانيكه هيچكس او را نمـي شناخت و در همان دوران تحصيلات در افشاي منافقين كه هنوز بدين شكل منزوي نشده بودند ‚ نقش مؤثــــــري داشت - بعد از 22 بهمن 57 كه حزب جمهوري اسلامي اعلام موجوديت كرد ‚ به آنجا رفته و ثبت نام كــــــرد و ديگران را نيز به ثبت نام در اين حزب الهي دعوت كرد و خود نيز در آنجا مشغول به فعاليت شد. پس از تشكيــــل بنياد مستضعفان سر پرست يكي از گروه هاي جمع آوري شد و خودش نيز مانند ديگران به جمـــع آوري اثاثيه ها مي پرداخت‚ حتي در روزهاي گرم ماه رمضان . ابتداء كار خود را رايگان آغاز كرد و بعد از چند مـــاه بنياد حقوق مختصري ‚ 2 يا 3 تومان برايشان در نظر گرفت.
بعد از او خواستند مدير عامل شركت يكران ( ايـــران ناسيونال ) شود ‚ ولي چون اصولا از كارهاي اينچنيني خوشش نمي آمد نپذيرفت ‚ هميشه بدنبال كارهاي بي ســر وصدا و پر زحمت مي رفت . بعد از بيرون آمدن از بنياد مستضعفان در واحد استان تهران حزب جمهوري به فعاليت خود به طور رايگان ادامه داد . سپس شنيد كه استانداري تهران به كار راه اندازي احتياج دارد و بنابراين به آنجا رفت؛ چند ماه ها از ساعت 7 صبح تا 10 شب كار ميكرد و در آبرساني دهات دور افتاده بدون هيچ چشم داشتي کمک كرد كه البته بعد از چند ماه استانداري براي ايشان حقوقي در نظر گرفت‚
سپس به حزب جمهوري بازگشت و در واحد مهندسين به فعاليت ادامه داد . او معتقد بود بايد به جائي برود كه به وجودش احتياج باشد. بنا بر اين هر چند ماهي صيح زود تا آخر شب مداوم كار ميكــــرد و پس از اينكه كارها را راه مي انداخت و روي غلتك مي افتادند، به ارگان ديگري مي رفت .حتي اواخر كه در حزب جمهوري كار مي كرد چند ماهي حقوق مختصري گرفت، ولي ماه هاي آخر حقوقي هم نگرفت.
او يكبار تصميم به رفتن به جبهه گرفت كه موفق نشد . هنگام كانديداتوري بني صدر سعي فراوان در روشن ساختن اذهان داشت ‚ مقابل لانة‌جاسوسي كه براي بني صــدر تبليغ مي كردند حضور پيدا مي كرد تا مردم را روشن كند . بعد از رياست جمهوري او نيز سعي در افشــاي خط امريكايي بني صدر داشت. از دولت مكتبي رجايي با جان و دل حمايت مي كرد . او علاقه شديدي به دكتــــــر بهشتي داشت و از اعماق قلبش از ايشان حمايت مي كرد. هنگام دفاع از او رگ هاي گردنش متورم مي شد و معتقد بــود انقلاب ما پيروز خواهد شد و تا زمان انقلاب مهدي (عج) ادامه خواهد داشت. او نيز مظلوم بود. مي گفت تا وقتي بهشتي را دوست دارم كه در خط امام باشد. به امام عشق مي ورزيد . سخنرانيهاي امام را با دقت گوش مي كرد و تحليل مي نمود - گزارشات مجلس خبرگان و شوراي اسلامي را با دقت پيگيري مي کرد ‚ خلوص نيت داشت و كار مي كرد . به دكتر بهشتي عشق مي ورزيد و همراه اين يار حسين و در جائيكه برايش مقدس بود ‚ در اين كربلاي ايران يعني در حزب جمهوري اسلامي به شهادت رسيد . خدا را شكر كه خون اين 72 تن شهيد ‚حسن نيت حزب را به اثبات رساند.
منبع: مرکز اسناد بنیاد شهید و امور ایثارگران تهران بزرگ
