توفیق ادامه راه شهدا

به گزارش نوید شاهد تهران بزرگ؛ مجتبي باقری گماسائی، یازدهم دي 1343 ، در شهرســتان تهران چشــم به جهان گشود. پدرش غلامعلــي و مــادرش گلباغ نام داشــت. تا دوم راهنمایی درس خواند. امدادگر بنیاد جانبازان بود. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. شانزدهم اردیبهشت 1361 ،در خرمشــهر بر اثر اصابت گلوله به سر، شکم و پا، شهید شد. مزار او در امام زاده پنج تن لویزان شهرستان شمیرانات واقع است.

شهید باقری در زمان انقلاب محصل بود. صبح برای رفتن مدرسه به من خبر می داد ولی متوجه می شدم آن وقت صبح برای راهپیمایی رفته است. پس از ترک تحصیل در یک کارخانه تریکوبافی مشغول کار شد؛ تا اینکه انقلاب به حق ایران و به رهبری امام خمینی به پیروزی رسید، او نیز مانند دیگر برادران و خواهران کار را تعطیل و به صف متحد مردم پیوست.

بعد از بیست و دوم بهمن 1357 که انقلاب اسلامی شکوفا شد در خدمت جمهوری اسلامی در کمیته منطقه 4 شروع به فعالیت کرد و ضمن گذراندن یک دوره رزمی به بسیج منطقه رفت و به پاسداری مشغول شد و ضمن پاسداری در شب ها روزها را نیز کار می کرد.

با شروع جنگ تحمیلی عراق به صورت داوطلبانه در گروه فدائیان اسلام نام نویسی کرد و بعد از یک دوره رزمی به جنگ با دشمنان اسلام رفت. دو ماه در جبهه بود و دوباره شب ها را به پاسداری می پرداخت. روزها را نیز در آسایشگاه جانبازان انقلاب، به خدمتگزاری شهدای زنده مشغول شد. پس از دو ماه خدمت در این مرکز، شبانه از تلویزیون شنیده بود که سپاه پاسداران اعلام کرده است کسانی که قبلاً جبهه بوده اند، می توانند دوباره به جهاد خویش ادامه دهند. وی بلافاصله خود را به سپاه پاسداران منطقه معرفی کرد. بالاخره در اواخر فروردین بود که پس از اتمام کار از جانبازان و برادران همکارش، خداحافظی کرد و فردا صبحش با یک گروه به جبهه اعزام شدند.

وی علاقه عجیبی به امام خمینی داشت و با جون و دل از این انقلاب پاسداری می کرد. همیشه میگفت ما باید تا آخرین قطره خون به فرمان امام خویش و در خدمت انقلاب اسلامیمان باشیم. خداوند توفیق ادامه راه شهدا را به ما بدهد؛ سرانجام در حمله بیت المقدس به آرزوی دیرینه اش که شهادت بود رسید.