شهید آزادبخت؛ محصل مکتب عشق
به گزارشنوید شاهد تهران بزرگ؛ شهید مجيد آزادبخت، دوم تیر 1345، در شهرســتان تهران چشم به جهان گشود. پدرش مهدي، کارمند بود و مادرش طوبا نام داشت. تا دوم متوسطه درس خواند. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. هفدهم تیر 1365 ، در قلاویزان مهران توســط نیروهای عراقی بر اثر اصابت ترکش به کمر، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای چیذر شهرستان شمیرانات واقع است.
خدايا من كوچكتر از آنم كه تو ميخواهى چنين اجر عظيمى به من عطا فرمائى .
خدايا مگر نمي دانى كه من چقدر گنهكارم ولى نه اين بخشش از كرم توست .
خدايا من از پى فرمان امام به جبهه‌هاى نبرد حق عليه باطل اعزام شده ام تا بار ديگر نداى هل من ناصر حسينى را لبيك گويم و به ظلمت و تاريكى بفهمانم كه پيروى از آن نور است. الها من از موقعى كه تو را شناختم عاشق تو شدم و تصميم بر اين گرفتم كه هيچ درسى جز درس مكتب تو نياموزم و واقعا چه درسى زيباتر از درس توست .
و اى امام عزيز، بدان از زمانى كه فرمان انقلاب را داده‌ايد، من گوش به فرمان شما بوده‌ام و الآن هم تا آخرين قطره خونم به فرمان شما گوش خواهم داد. بدانيد بيشترين كسانى كه درد شما را مى‌فهمند و درك مي كنند، همين جوانان برومند و انقلابى اند و همين ها هستند كه نمى گذارند انقلاب شكست بخورد و از بين برود .
و سخنى با هموطنان عزيزم :
هموطنان عزيز هميشه پشتيبان امام باشيد و نگذاريد ضربه اى به اين انقلاب وارد آيد. بدانيد كه اگر امام و انقلاب شكست بخورد اسلام و قرآن شكست خورده است . هميشه گوش به فرمان امام باشيد و از تفرقه ما بين خود بپرهيزيد؛ جبهه‌ها و پشت جبهه و همينطور مساجد را پر كنيد و نگذاريد راهى براى ضد انقلاب وجود داشته باشد .
و پدرها و مادرها، جوانان خود را به جبهه بفرستيد و از اين نترسيد كه شهيد شوند؛ چون اگر هم سعادت شهادت را داشته باشند به نفع شماست؛ چون سعادت در آخرت را براى شما فراهم خواهند كرد . در ضمن آنها که براى پاسدارى از اسلام به جبهه مي روند، اين بايد باعث افتخار شما باشد. همينطور كه امام مي فرمايد اين ملت بايد به اين جوان ها ارج نهد و بر آنها افتخار كند.
مانند ياران امام حسين كه در شب عاشورا امام را تنها گذاشتند، نشويم . شماها بايد جوانهاى خود را به جبهه بفرستيد تا اين انقلاب كه ادامه دهنده راه حسين است، صدور پيدا كند؛ تا اين انقلاب زمينه ساز حكومت حضرت مهدى (عج) باشد. بيش از پيش در نماز جمعه و دعاى كميل و توسل و مجالس شهدا و غيره شركت كنيد .
و اى خواهران و برادران عزيز، هيچ موقع معاد از يادتان نرود؛ هميشه يادتان باشد كه از شما بخاطر كارها و رفتارهايتان در آن دنيا بازخواست مي شود. يادتان نرود كه شهيدان در روز جزا جلوى شما را خواهند گرفت و از شما مي پرسند كه چكار كردى و چرا پا روى خون ما گذاشتيد و كارهاى ضد اسلامى انجام داديد .
و سخنى با پدر و مادرم :
پدر عزيزم و مادر مهربانم كه شما را بيشتر از جانم دوست مي دارم و هميشه بعد از خدا شما را دوست مي داشتم. مادرم نميدانم چطور و به چه صورت از زحمات و مشكلاتى كه شما در دوران كودكى براى من كشيده‌ايد تشكر كنم و همينطور از پدر عزيزم .
پدر و مادرم از اين ناراحت نشويد كه من شهيد شده ام؛ چون من امانتى از طرف پروردگار بدست شما بودم و بلكه از اين خوشحال باشيد كه به خوبى امانت را نگه داشته‌ايد و بدست صاحبش سپرده‌ايد و در نزد او روسفيد مانده‌ايد . پدر و مادرم من هيچ موقع فرزند خوبى براى شما نبوده ام، بنابراين شما را بر مهدى (عج) قسم مي دهم كه مرا ببخشيد و حلالم كنيد. در تشييع جنازه و مراسمى كه براى من مي گيريد گريه نكنيد و اگر خواستيد گريه كنيد به ياد حسين و طفل شيرخوارش على‌اصغر گريه كنيد، كه اين حسين است كه مردم را به ياد عاشورا و به ياد خدا مى‌اندازد .
پدر و مادرم بدايند كه من اين راه را خود انتخاب كرده‌ام؛ چون به چشم ميديدم كه حسين زمانه در ميدان مبارزه تنها مانده است. پس به خاطر آن از همه چيز گذشتم و هميشه فكر و ذكرم در جهت يارى دادن به او بود و هميشه از خدا مي خواستم كه مرا كمك كند تا در راه او قدم نهم و شهيد شوم. الآن خدا اين سعادت را نصيب من كرده است پس شما بايد خوشحال باشيد از اينكه من به آرزويم رسيده‌ام .
در آخر از خداوند ميخواهم به شما صبر عنايت فرمايد .
و سخنى با برادران و خواهرم :
برادرانم و خواهرم، من در مدت طول عمرم با شما زندگى كرده‌ام و از شما مي خواهم كه اگر بدى از اين حقير ديديد ببخشيد و حلالم كنيد. از شماها مي خواهم كه هميشه در راه پروردگار يكتا و امام باشيد و راه من كه راه حسين (ع) مي باشد را ادامه دهيد. بيش از پيش در نماز جمعه و دعاى كميل و توسل و مجالس شهدا و غيره شركت كنيد، چون اين نماز جمعه و دعاها و مجالس است كه مردم و شماها را به ياد شهيدان مي اندازد .
و خواهرم از شما مي خواهم كه زينب گونه باشيد و با حجاب خود مشت محكمى به دهان ضد اسلاميان بزنيد و هيچ موقع نگذاريد كه خون من پايمال شود .
و در آخر به شماها توصيه ميكنم كه با پدر و مادر خود مهربان و خوش اخلاق و هميشه در مقابل آنان فروتن باشيد؛ چون پدر و مادر مقام والايى در نزد پروردگار دارند .
در آخر توفيق هرچه بيشتر شما را از درگاه خداوند متعال خواستارم .
خداحافظ شما باشد وسلام عليكم و رحمت الله و بركاته
حقير كوچك شما مجيد
مورخ بیست و چهارم بهمن 1362
منبع: مرکز اسناد بنیاد شهید و امور ایثارگران تهران بزرگ
