آرزو دارم اسیر باشی...
به گزارش نوید شاهد تهران بزرگ؛ شهید ســياوش جوان بخش، بیست و هفتم تیر 1341 ، در شهرستان تهران چشم به جهان گشود. پدرش نقي، کارمند بود و مادرش خدیجه نام داشــت. تا پایان دوره متوســطه در رشته اقتصاد درس خواند و دیپلم گرفت. به عنوان ســرباز ارتش در جبهــه حضور یافت. دوم مرداد 1366 ، با ســمت خمپاره انداز در سومار توسط نیروهاي عراقي بر اثر اصابت گلوله و انفجار مهمات شهید شد. تاکنون اثري از پیکرش به دست نیامده است.
شهید سیاوش جوانبخش پس از سپری شدن دوران طفولیت، دوره ابتدائی و راهنمائی را در موسسه فرهنگی نور دانش و دوره متوسطه را در دبیرستان غزالی با موفقیت به پایان رساند و به اخذ دیپلم نائل گشت.
در طول دوران تحصیلی همواره دانش آموزی ساعی و مودب بودند. اولیاء مدرسه از اخلاق و رفتارشان نهایت رضایت را داشتند. ایشان از استعداد زیادی در فراگیری زبان های خارجی برخوردار بودند و به دو زبان انگلیسی و فرانسه تسلط کامل داشتند؛ قبل از دوره سربازی به امر تدریس و ترجمه این زبان ها مشغول بودند. البته به زبانهای عربی و ژاپنی و آلمانی نیز هم کمی آشنایی داشتند و فراگیری کامل آنها را به بعد از پایان دوره سربازی موکول کرده بودند. تصمیم داشتند در رشته پزشکی و جراحی مغز ادامه تحصیل بدهد و دائما در این زمینه ها به مطالعه می پرداختند.
سیاوش به ورزش علاقه زیادی داشت و در رشته های شنا، شمشیر بازی، پینگ پنگ مهارت هایی پیدا کرده بود. دید و بازدید از موزه ها، کتابخانه ها ،نمایشگاههای مختلف ،آبونه مجلات گوناگون، مطالعه و نیز عکاسی از برنامه های اوقات فراغتشان محسوب می شد. خصوصا در فن عکاسی، ساعتها بدون احساس خستگی به ظهور و ثبوت و چاپ عکس هائی که خود گرفته بودن می پرداختند.
جوانی مهربان و صمیمی، درستکار و کوشا بودند و از کمک به دیگران کوتاهی نمی کردند. هرگز از فرایض دینی غافل نمی شدند و نماز را سر وقت به جا می آوردند. به راستی فرزندی شایسته و رشید بود و موجب افتخار برای پدر و مادر؛ برادری دلسوز و یار و یاور برای برادران و خواهرانشان بودند و دوستی وفادار و مثمر ثمر برای دوستان و آشنایان و فردی مفید برای جامعه بود.
ایشان در تاریخ هجدهم مرداد 1365، به خدمت سربازی رهسپار شدند. پس از طی دوره سه ماهه در تهران به لشگر 81 ابوذر گردان 143 زرهی در سر پل ذهاب اعزام شدند. در اواخر تیرماه سال 1366، به سومار مامور شد و در تاریخ دوم مرداد 1366، بنا به اظهار ارتش، به درجه شهادت نائل آمدند و بهار زندگیشان به خزان نشست و خانواده اش را در حسرت دیدارش به ماتم ابدی نشاند چینین که مادرشان گفته اند: گرچه آرزومندیم با اسراء برگردد و خوشحالمان سازد.
منبع: مرکز اسناد بنیاد شهید و امور ایثارگران تهران بزرگ
