گاهی به خود فکر کنیم
به گزارش نوید شاهد تهران بزرگ؛ شهید علي آزادمنجيری، یکم آذر 1346، در روســتاي قلهک تابعه شهرستان تهران چشم به جهان گشــود. پدرش محمد و مــادرش فاطمه نام داشــت. تا اول متوســطه درس خواند. به عنوان بســیجی در جبهه حضور یافت. چهاردهم مرداد 1362 ، در پیرانشهر توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت گلوله شهید شد. مزار او در بهشت زهرای زادگاهش واقع است.
متن وصیت نامه:
به نام خداوند بخشنده مهربان؛ حمد و ستايش او را كه انسان را آفريد و به او قدرت فكر و انديشه داد كه بر وجود خود فكر كند كه از چه آفريده شده، به كجا خواهد رفت و راه خوب را از بد تشخيص داده و با يارى خداوند به صراط مستقيم هدايت شود. با سلام بر منجى عالم بشريت امام زمان (عج) تعالى فرجه شريف و بر نايب برحقش امام خمينى و با سلام بر امت شهيد پرور ايران .
انشاءالله سعى كنيم هر روزى كه از عمرمان مى‌گذرد در جهت خودسازى خود، كوشش كنيم و اگر تا حالا كارى خلاف كرده ايم و به فكر خدا نبوده ايم، به سوى خدا باز گرديم و در جهت نزديك شدن به خدا كوشش كنيم؛ درباره خودسازى به رهنمودهاى امام خمينى عمل كنيم و قرآن را زياد بخوانيم. درمعانى آن دقت كنيم و قرآن را سرمشق زندگى خود قرار دهيم و به آن عمل كنيم. اعمال فريضه نماز و روزه و اعمال واجب را به نحو احسن، فقط براى رضاى خدا و خالصانه انجام دهيم و به خود فكر كنيم، لااقل روزى يك ساعت به خودمان فكر كنيم؛ كه چه هستيم و از چه آفريده شده‌ايم و به كجا خواهيم رفت.
از شما ملت مى‌خواهم كه امام را تنها نگذاريد و در همه حال با امام باشيد؛ زيرا او بود كه اسلامى را كه داشت از بين مى‌رفت، دوباره زنده كرد و به ما بازگرداند. پشتيبان روحانيت باشيم و دست از روحانيت برنداريم؛ زيرا كه آنها بودند كه در تمام دوره و زمان از زمان پيغمبر (ص) تا به حال به فكر اسلام بودند و در اين راه جان و مال خود را بر طبق اخلاص گذاشتند.
از برادرها كه مى‌توانند به جبهه بيايند و قدرت دارند، هر چه بيشتر به جبهه ها بيايند؛ جبهه‌ها را خالى نگذارند. برادرها و خواهرها درس خود را ادامه دهند و به فكر آينده اين مملكت باشند. پدر و مادر و برادرها و خواهرها سفارش مى‌كنم هر چه در جهت اينكه خدا از ما راضى باشد كوشش كنيد .
و پدر و مادر عزیزم، از اينكه مرا به جبهه فرستاديد و رضايت داديد، خدا به شما اجر بدهد. از شما مى‌خواهم كه براى من گريه نكنيد. براى روز عاشورا و صحراى كربلا و ياران امام حسين (ع) و بچه‌ها و خواهرش، زينب، گريه كنيد؛ بر مصيبتى كه بر آن ها وارد شده گريه كنيد.
من 16 روز روزه قضا دارم. قضاى روزه‌ها را بپردازيد. از تمام برادرها و خواهرها حلاليت مي طلبم. تمام رزمندگان از شما مى‌خواهند كه براى فرج آقا امام زمان و طول عمر امام كه تا انقلاب مهدى (عج) و در كنار مهدى (عج ) او را براى ملت مستضعف جهان نگه دارد. براى باز شدن راه كربلا و زيارت آن و نابودى تمام استكبار جهانى دعا كنيد .
والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته
دوشنبه سوم مرداد 1362
منبع: مرکز اسناد بنیاد شهید و امور ایثارگران تهران بزرگ
