آخرین فریادش «مرگ برشاه» بود

به گزارش نوید شاهد تهران بزرگ؛ شهید علي اکبر پيرمراديــان، چهارم فروردین 1337 ، در تهران چشم به جهان گشود. پدرش منصور، راننده بود و مادرش عصمت نام داشــت. تا سوم متوسطه در رشته تجربی درس خواند. برقکار بود. هفدهم شــهریور 1357 ، در زادگاهــش هنگام تظاهرات توســط عوامل رژیم شاهنشاهی به شهادت رسید. مزار او در بهشت زهرای همان شهرستان واقع است.

مصادف با اولین روز ماه مبارک رمضان خانه ای واقع در جنوب شرقی تهران آغوش خود را برای گل تازه متولد شده باز کرد. او از همان ابتدای سن تکلیف و حتی قبل از آن تکالیف دینی خود را به جای آورد. در سرتاسر زندگی خود خدا را مد نظر قرار داد و جز برای رضای او کار دیگری نمی کرد.

علی اکبر در رابطه با وظیفه اش نسبت به خانواده، به خصوص پدر و مادر، کمترین کوتاهی نداشت. صله ارحام را به معنای واقعی کلمه رعایت می کرد. در زمان تحصیل با دوستان مذهبی آشنا و این باعث حضورش در زمینه های مذهبی گسترده شد و در عین حال به اطرافیان نیز بار علمی داد.

در جلسات قرائت قرآن شرکت می کرد و نسبت به حفظ قرآن کریم اهتمام ویژه ای داشت ولی عمر کوتاهش اجازه نداد تا همه قرآن را حفظ کند و فقط توانست قسمتی از نآآن را حفظ کند.

از رأفت بسیار..

بسیار مهربان بود و نسبت به حق الناس بسیار حساس. پس از پایان تحصیلاتش در هنرستان، مشغول کار در رشته تحصیلی خود، برق، شد.

از کسانیکه توان مالی خوبی نداشتند دستمزد نمی گرفت و با آنچه که از بقیه می گرفت به مستمندان کمک می کرد.

بیشتر ایام سال را روزه بود و اغلب نمازهای واجب خود را به جماعت می خواند. از تجملات پرهیز می کرد، ضمن اینکه همیشه ظاهری تمیز و آراسته داشت.

هم پای انقلاب؛

هنگام اوج گرفتن مخالفت مردم با رژیم طاغوتی او که یکی از رهروان راه امام خمینی (ره) بود، با مدنظر قرار دادن اعلامیه ها و دستورات امام، محکم و استوار در راه به ثمر رساندن انقلاب اسلامی گام نهاد. با شرکت در سخنرانی ها و راهپیمایی ها وظیفه خود نسبت به انقلاب را هرچه بیشتر ادا می کرد.

در روز عید فطر سال 57 در آن راهپیمایی عظیم شرکت کرد و پس از آن در روز شانزدهم شهریور، همراه با دیگر مردم انقلابی بر علیه رژیم دست به تظاهرات زد. صبح روز هفدهم شهریور ماه 57 با شرکت در راهپیمایی میدان شهدا، در صف کمک رسانان به آسیب دیدگان و شهدای آن روز قرار گرفت.

هنگامیکه مزدوران رژیم با تانک و کامیون های حامل افراد مسلح، از خیابان جوادیه می گذشتند با شعار الله اکبر، خمینی رهبر و مرگ بر شاه جان خود را در راه انقلاب و امام گذاشت و به ملکوت اعلی پیوست.