وصیت شهید «توکلی»؛ بعد از شهادتم گريه نكنيد
چهارشنبه, ۱۲ آذر ۱۳۹۹ ساعت ۰۸:۱۰
نوید شاهد _ دوازدهم آذر ماه سی و نهمین سالروز شهادت شهید "علی توکلی" است. از این رو سایت نوید شاهد تهران بزرگ به مناسبت شهادت این شهید والامقام وصیت نامه وی را برای علاقه مندان منتشر میکند.
به گزارش خبرنگار نوید شاهد تهران بزرگ، "شهید علی توکلی قهجاورستانی" بیست و سوم خرداد ماه سال 1339 در تهران دیده به جهان گشود. پدرش حسن و مادرش پری نام داشت. تحصیلاتش را تا مقطع دیپلم ادامه داده بود. به استخدام سپاه در آمد و پاسدار بود. پس از حضور داوطلبانهاش در جبهه در دوازدهم آذر ماه سال 1360 در منطقه گیلانغرب به شهادت رسید. پیکر این شهید والامقام ده ماه مفقود بود و پس از آن در بهشت زهرا آرام گرفت. نوید شاهد تهران بزرگ در ادامه وصیتنامه این شهید والامقام را برای علاقه مندان منتشر میکند.
فرازی از وصیتنامه "شهید علی توکلی قهجاورستانی"
انالله و اناالیه راجعون
ما همه از او اوییم و به سوی او باز میگردیم. حال که انسان حرکتش به سوی او است و چه خواهد و چه نخواهد به سوی او حرکت میکند. پس بگذار که برای او نیز رفته باشد.
در زندگی سعی کردم هیچ عاملی مایه دلبستگیام نشود. تا بتوانم راحت و سبک بال به سوی حق تعالی حرکت کنم. ولی لغزشهایم زیاد بود، ولی این امید را دارم که خونم با دعاهای رهبرم امام خمینی در هم آمیزد، مایه آمرزش و پاک کنندهای برای لغزشهایم باشد.
مسلمان بدانید به فرموده امامان معصوم امروز اسلام امانتی است در دست من و شما که باید آن چنان حفظ شود، که دشمن قدرت فکر کردن به اینکه بتواند ضربهای برساند را نداشته باشد. اگر ما به صورتمستقیم در مقابل دشمن، قرار نگیریم، هیچگاه نمیتوانیم راه اسلام را حفظ کنیم، و به غرب و یا شرق سوق پیدا میکنیم.
حرف آخر با خانوادهام است، از شما در خواست میکنم اگر رفتارم در خانه برخلاق اخلاق بوده، مرا به خاطر خدا ببخشید زیاد در اعمال من موشکافی نکنید. دلم می خواهد که بیشتر باهم به مهر و محبت رفتار کنید و این را بدانید که اگر می خواهید روح من از اعمالتان شاد باشد. باید باهم به شادی، نشاط، محبت و مهربانی زندگی کنید. تا من در شادیتان همیشه شریک باشم.
خواسته دیگرم این است، اگر شهید شدم، گریه نکنید و فقط از شما می خواهم فکر کنید از گریه شما چه کسانی خوشحال می شوند و چه کسانی ناراحت و قطعا این دشمن است که خوش حال می شود.
انتهای پیام/
نظر شما