خاطره| علی، اولین رفیق فرزندانمان بود

به گزارش خبرنگار نوید شاهد تهران بزرگ، شهید "علی سلطان مرادی" هشتم تیرماه سال 1357 در هشترود دیده به جهان گشود. او که متاهل و دارای دو فرزند بود، در منطقه درعا در سوریه به شهادت رسید و پیکر این شهید مفقودالاثر بود که بعد از 4 سال از شهادتش به کشور بازگشت. پیکر مطهر شهید سلطانمرادی 26 مرداد ماه سال 1397 در بهشت زهرا تهران آرام گرفت. در ادامه خاطره‌ای از وی را به زبان همسرش می‌خوانید.

همسر شهید سلطان مرادی در خاطره‌ای از او روایت می‌کند:

«علی با فرزندانمان خیلی رفیق بود او اولین رفیق آن‌ها بود. زمانی که در منزل بود، بچه ها مدام کنارش بودند حقیقتا عامل به این روایت بود که وقتی با بچه‌ها هستی خود را به اندازه سنشان کوچک کن. برایشان نمایش عروسکی اجرا می‌‎کرد، پشت تخت می‌رفت و با صداهای مختلف عروسک‎‌ها را می‌چرخاند بچه‌ها هم می‌نشستند و تماشا می‌کردند.

گاهی اوقات توی بازی جاهایی پنهان می‌شد که اگر من هم کمک بچه‌ها می‌رفتم پیداش نمی‌کردم، آخرش با التماس خواهش می‌کردیم بیاید بیرون و خودش را نشان بدهد.

زمانی که در خانه کار ترجمه می کرد ساعات زیادی پای کامپیوتر می نشست، فاطمه خانم را روی پایش می‌نشاند و کار می‌کرد و در این بین کمی هم با فاطمه خانم بازی می کرد. در مسافرت شمال دوچرخه کرایه می کرد و همراه آقا محمدرضا دوچرخه سواری می کرد.

حتی در سفر مشهد برنامه تفریحی برای بچه‌ها می‌گذاشت حتما با آقا محمدرضا برنامه استخر داشت، می‌گفت؛ باید بچه‌ها بفهمند دین مخالف تفریح نیست، بچه ها باید عاشق زیارت بشوند و این بازی‌ها و لذتش باعث می‌شود برای همراهی بزرگ ترها مشتاق تر بشوند.»

انتهای پیام/