خاطره/ شهید کابلی با زبان روزه به شهادت رسید
به گزارش خبرنگار نوید شاهد تهران بزرگ، شهید مدافع حرم «رحیم کابلی»هفتم بهمن ماه سال ۱۳۴۲ در بهشهر دیده به جهان گشود. پدرش حیدر علی نام داشت. شهید رحیم کابلی از جوانان انقلابی بود که در سالهای دفاع مقدس اوج جوانی‌اش را در جبهه نبرد حق علیه باطل گذراند.
پس از پایان جنگ خدمتش را در نهاد انقلابی سپاه ادامه داد و در همین ارگان بازنشسته شد. شروع جنگ در سوریه همزمان شد با دوران بازنشستگی او اما این موضوع دلیلی نشد تا شهید کابلی لباس رزم را از تن در بیاورد و خود را به معرکه جنگ با ترورست‌ها رساند.
وی به همراه تعدادی از همرزمان خود در اردیبهشت 95 پس از یک درگیری سخت و نابرابر در خان طومان سوریه به شهادت رسید و پیکر مطهرش به وطن بازنگشت. او تنها شهیدی از عملیات خان طومان است که هنوز پیکرشان بعد از حدود پنج سال به کشور بازنگشته است. نوید شاهد تهران در ادامه خاطرات این شهید والامقام از زبان همسرش را برای علاقمندان منتشر می کند.
همسرشهید مدافع حرم «شهید مدافع حرم «رحیم کابلی» در خاطره‌ای از او روایت می‌کند:
همسرم می گفت هر وقت خبر شهادتم را شنیدی خدا را شکر کن و نماز شکر بخوان. گفته بود تنهایت نمی گذارم. من هم طبق سفارش او عمل کردم. بدون اینکه قطره اشکی بریزم بعد از شنیدن خبر شهادتش نماز شکر خواندم.
حاج رحیم زمان شهادتش روزه بود. هر وقت روزه می‌گرفت لبش خشک می شد. شهادت گوارای وجودش باشد. وقتی خبر شهادتش را شنیدم گفتم آقا رحیم به تو تبریگ می گویم به آرزویت رسیدی. همسرم قبل از شهادتش می گفت من حتی بعد از شهادتم با تو هستم و نمی گذارم احساس ناراحتی کنی.
الان احساس می کنم لحظه به لحظه با من است. 26 سال با او زندگی کردم تمام نگرانی اش مظلومیت حضرت آقا بود. می گفت شرمنده شهدا هستم ان شاء الله شهید می شوم و در زمان ظهور امام زمان(عج) دوباره زنده می شوم و در رکاب مولایمان می جنگم.
انتهای پیام/
