خاطرات/ فرمانده خداترس!

به گزارش نوید شاهد استان قزوین، رزمنده تقی ایالیان از خاطرات خود در هشت سال دفاع مقدس می‌گوید: در پادگان دوکوهه اندیمشک سال ۱۳۶۲ بود که قبل از مراسم صبحگاهی افراد به همراه فرماندهان خود یک بار دور پادگان را که حدود چند کیلومتر بود، می‌دویدند و سپس نرمش کرده و به اجرای مراسم صبحگاهی می‌پرداختند.

در یکی از روز‌ها پس از مراسم صبحگاهی نگهبان‌ها فردی را پیش فرمانده پادگان آوردند و گفتند: برای فرار از ورزش در جایی مخفی شده است.

فرمانده پادگان به آن فرد گفت: همه دور پادگان را با کفش دویده‌اند، ولی تو برای تنبیه باید با پای برهنه بدوی. حالا کفش‌ها و جوراب‌هایت را دربیاور، خودش نیز کفش‌هایش را درآورد تا همراه او بدود. فرماندهان پایین‌تر به او گفتند: شما یک بار دور پادگان را دویده‌اید، اجازه بدهید شخص دیگری او را ببرد.

گفت: خیر، خودم می‌خواهم او را تنبیه کنم. گفتند: پس چرا کفش‌هایتان را در می‌آورید؟ گفت: می‌خواهم بدانم چه احساسی دارد و بیش از حد به او فشار نیاورم که پیش خدا شرمنده شوم.

منبع: کتاب اول خاکریز (گزیده خاطرات دفاع مقدس استان قزوین)