سخاوت بی بدیل شهید «محمدتقی آبیاری»

به گزارش خبرنگار نوید شاهد تهران بزرگ، شهید «محمدتقی آبیاری»، هفدهم تیر ماه سال ۱۳۳۶ در تهران دیده به جهان گشود. پدرش کرمعلی و مادرش ممتاز نام داشت. او که مجرد بود و تحصیلاتش را تا مقطع دوم راهنمایی ادامه داده بود. پس از حضور در جبهه هفتم خرداد ماه سال 1361 به شهادت رسید. پیکر این شهید والامقام در بهشت زهرا تهران آرام گرفته است. در ادامه زندگینامه این شهید والامقام را می‌خوانید.

شهید آبیاری در خانواده‌ای مذهبی متولد شد. شهید از کودکی بچه‌ای دوست داشتنی بود، او بعد از ترک تحصیل مشغول به کار شد. از جوانی فعال، دلسوز و رئوف بود.

همیشه به یاد تهیدستان و افراد بی بضاعت بود و اکثرا درآمد خودش را در این راه خرج می‌کرد و در زمان پیروزی انقلاب اسلامی، همیشه در راهپیمایی‌ها بود.

مثلاً روز 17 شهریور جمعه سیاه، در درگیری‌ها (میدان شهدای سابق) نیز حضور داشت. شهید آبیاری به تنهایی 11 نفر از مجروحین را با یک وانت به درمانگاه کسری رسانید و خودش نیز از یک مامور سیلی خورد و شبی که نیروی هوایی از مردم استمداد می‌خواست، شهید آبیاری جزء نفرات اول جلوی درب پادگان بود که با یک مامور زمان شاه درگیر شد و آن مامور را خلع سلاح کرد و بعد از پیروزی انقلاب آن اسلحه و فشنگش را تحویل کلانتری داد.

در سال 1360 به صورت داوطلبانه به خدمت سربازی رفت و هنوز موقع سربازیش نبود واز روی علاقه، زودتر رفت و در سال 1361 در عملیات آزادسازی خرمشهر نیز حضور داشت. بعد از آزادسازی خرمشهر در پدافند و ساختمان مخابرات به شهادت رسید.

مردم دوست، مهربان، رئوف و دلسوز بود و زمانیکه می‌خواست به جبهه برود سعی داشت مادرش نفهمد و به پدرم می‌گفت من به جبهه می‌روم و می‌خواهم دین خودم را به انقلاب ادا کنم و اگر بروم دیگر باز نخواهم گشت و آرزو دارم که به دیدار خداوند بروم و همیشه سفارش می‌کرد که در خدمت انقلاب باشید.

انتهای پیام/