از نبرد در وسط میدان جنگ تا کارآفرینی در میدان تحریم

انوشیروان عادل جانباز 60 درصد قطع پا، او که کارآفرین نمونه کشوری است و در این روزهایی که اکثر مردم به واسطه کرونا بیکار و خانه نشین شده‌اند، توانسته فرصت را غنیمت شمارد و با ایده پردازی بر روی پیراهن‌های مردانه، ایده‌ای نو و زیبا را ایجاد و کسب و کار جدیدی را برای خود شروع کند. نوید شاهد تهران بزرگ، با این کارآفرین برتر به گفت و گو پرداخته‌ است که در ادامه می‌خوانید.

** لطفا در ابتدا خودتان را معرفی کنید؟

عادل: انوشیروان عادل سال 1349 در تهران متولد شدم و در سال 1365 در سن شانزده سالگی و در عملیات کربلای پنج در منطقه عملیاتی شلمچه از ناحیه پای چپ مجروح شدم که درنهایت منجر به قطع شدن پای چپم از ناحیه زانو شد.

**از چه زمانی وارد عرصه هنر شدید؟

عادل: وقتی که مجروح شدم، دیگر قادر نبودم به جبهه بروم و وارد بسیج شدم که در پشت جبهه فعالیت‌های فرهنگی بسیاری را مانند خطاطی و خوشنویسی انجام می‌دادم و این شروع کار حرفه‌ای من در عرصه هنر بود که به تبع این فعالیت، دفتر تبلیغاتی تاسیس کردم.

** آیا تحصیلاتتان را هم در این زمینه ادامه دادید؟

عادل: بله؛ به دلیل علاقه و مهارتی که داشتم، رشته معماری را برای ادامه تحصیلم انتخاب کردم. البته من اعتقاد دارم که هنر مانند چشمه‌ای است که در درون انسان می‌جوشد و غلیان می‌کند.

** طراحی و دوخت البسه آقایان را از چه زمانی آغاز کردید؟

عادل: تا به حال طراحی را بر روی اثری پیاده سازی نکرده بودم تا اینکه در این یک سال گذشته که بیماری کرونا در کشور بود و اکثرا در منزل بودیم، فرصت را غنیمت شمردم و بر روی طراحی و دوخت البسه آقایان متمرکز شدم، چراکه لباس‌‌های آقایان از تنوع کمتری برخوردار است. من توانستم بر روی پیراهن‌های مردانه که آماده و دوخته شده بودند طراحی‌های گوناگونی انجام دهم. این درحالی است که من قبل از این فرصت، هیچ کار طراحی و دوختی را انجام نداده بودم. بعد از تمرین و تکرار بسیار برای اولین بار توانستم دوخت را یاد بگیرم.

** از پشتکارتان برای یادگیری و اجرای این هنر در این یکسال بگویید؟

عادل: بعد از اینکه دوخت را یاد گرفتم با استفاده از اطلاعاتی که از گذشته در زمینه مهندسی و اندازه گیری داشتم، الگویی را برای پیراهن خودم طراحی کردم و همیشه علاقه داشتم که ایده‌ نو و جدیدی را انجام دهم یعنی طراحی بر روی پیراهن‌های آماده.

** بعد از اینکه این دوران را پشت سر گذاشتید چگونه دوخت طرح مدنظرتان را آغاز کردید؟

عادل: من برای ادامه فعالیتم نیاز به دستگاه گلدوزی حرفه‌ای داشتم. بعد از اینکه دستگاه را خریداری کردم، اولین طرح را بر روی پیراهن خودم اجرا و پیاده سازی کردم.

** از چگونگی این نوع طراحی بر روی البسه آقایان برایمان بگویید؟

عادل: بر روی این دستگاه گلدوزی، یک نرم افزار حرفه‌ای طراحی نصب است که شرایط پیچیده خودش را دارد و تمرکزم را بر روی یادگیری این نرم افزار گذاشتم و توانستم اولین پیراهن را بعد از شش ماه تلاش و پشتکار برای خودم طراحی کنم.

** آیا تا به حال از این کار درآمدزایی هم کردید؟

عادل: بله؛ البته به دلیل اینکه هنوز این کار تجاری سازی نشده به درآمد کامل نرسیدم ولی در مرحله اول به دلیل ایده نو و خلاقانه استقبال خوبی شد.

** برای شروع این کار چقد سرمایه اولیه داشتید؟

عادل: سرمایه اولیه‌ای که من بابت دستگاه هزینه کردم، چیزی حدود 67 میلیون تومان بود.

** آیا این کار را ادامه می‌دهید؟

عادل: بله؛ من در ابتدای شروع این کار برای خودم هدف گذاری کردم و حتما این کار را ادامه خواهم داد. چراکه من در ابتدای این کار هستم و فرصت بسیاری را برای آموختن و آشنا کردن مردم و حتی دیگر کشورها با این اثر را در پیش‌رو دارم.

** تاکنون بر روی چند پیراهن این طراحی را انجام دادید؟

عادل: تاکنون بیش از صد طرح را طراحی کردم ولی حدود بیست طرح را بر روی پیراهن پیاده سازی کردم.

** در پایان صحبتی با جوانان در زمینه کسب و کار دارید؟

عادل: از جوان می‌خواهم که تلاش کنند و اگر ایده یا هدفی دارند آن را حتما دنبال کنند و با سرمایه اولیه‌ای که دارند نیز می‌توانند کسب و کار مدنظرشان را شروع کنند.

گفت و گو از فائزه حیدری

انتهای پیام/