من تكليفم را با خون خود بر كاغذ نوشتم

به گزارش خبرنگار نوید شاهد تهران بزرگ، "شهید عبدالرضا لشکریان" شانزدهم خردادماه سال  1342 در تهران دیده به جهان گشود. پدرش غلامرضا و مادرش خدیجه نام داشت. پس از حضور در جبهه دهم مهرماه سال 1360 به شهادت رسید. پیکر این شهید والامقام در بهشت زهرای تهران آرام گرفته است. در ادامه وصیتنامه این شهید والامقام را می‌خوانید.

«بسم الله الرحمن الرحيم»

«به رهبرم بگوييد كه من تا خون در رگ داشتم، فرياد خمينى رهبر را به گوش همه رساندم. به ملتم بگوييد كه من درس شهادت را در مكتب اسلام آموختم. به آموزگارانم بگوييد كه من اينگونه در كلاس انقلاب حاضر و ناظر بودم. به هم رزمانم بگوييد كه من تكليفم را در آخرين لحظات حيات نيز نوشتم نه با قلم بر كاغذ كه با خون بر كاغذ.
خدايا به من توفيق شهادت را عطا فرما.

من براساس احساس مسئوليتى كه كردم و پيام رهبرم به جبهه نبرد حق عليه باطل آمدم تا بتوانم در راه خدا گامى برداشته باشم.

پدر و مادر عزيزم كه باعث افتخار من هستید؛ اميدوارم كه هرچه زودتر به صف مادران و پدران شهيدپرور و شهيد داده برسيد.

مادر عزيزم اميدوارم كه با شنيدن خبر شهادت من افسرده و اندوهگين نشوى و بر خود ببالی و افتخار كنی كه فرزندت در راه امام حسين(ع) به شهادت رسيد. مادرم من فرزند خوبى براى شما نبودم اميدوارم كه مرا ببخشید.

برادران و خواهر عزيزم، هرگز از امام عزيز جدا نشويد، هميشه به دنبال امام باشيد. چون تنها راهى است كه از ميان خون جوشان بيش از 160 هزار كشته و معلول همچون لاله سرخ در آمده و شما بايد دنباله رو همين راه باشيد.

من از شما دو چيز بيشتر نمى خواهم يكى اينكه به پيام‌هاى امام گوش بدهید و به آن‌ها نیز عمل کنید و به گوش همه برسانيد و از همه طلب بخشش كنيد.»

والسلام
عبدالرضا لشکريان

انتهای پیام/