تلاش می‌کرد فرهنگ اسلام را به دیگران بیاموزد
به گزارش نوید شاهد تهران بزرگ، شهید «حمید احمدی» فرزند رمضان در تاریخ بیست و پنج اسفندماه سال 1344 در یکی از محله‌های جنوبی نشین شهر تهران بنام بازارچه عودلاجان (بوذر جمهری) در خانواده ای مذهبی و آشنای با اسلام و قرآن و اهل بیت دیده به جهان گشود. او که هفتمین فرزند خانواده بود، دوران کودکی را در کانونی محقرانه اما آشنای با قرآن گذرانید. در دامان مادری و زیر سایه پدری پرورش یافت که غربت و مظلمومیت اسلام و پیامبرش و علی و فاطمه اش و ... امام عصرش را لمس کرده بودند، در دامان مادری که در عزاداری فرزند فاطمه (علیه السلام)، سالار شهیدان حسین ابن علی (علیه السلام)، می‌گرید و قطرات اشک چشمانش، گونه‌های کودک معصوم در آغوشش را نوازش می‌دهد.
بارالها آیا بهتر و بالاتر از این نوع پرورش نوع دیگری وجود دارد، چشمی در راه خدا بگرید و قطرات اشکش گونه معصومی را نوازش دهد، معبودا آیا همین اشک‌ها نبوده است که چنین عشاقانی را ساخته است، چه کنم که زبان قاصر است از گفتن و قلم قاصر است از نوشتن.
شهید احمدی در سن هفت سالگی دوران ابتدائی خود را آغاز نمود و این دوران را در دبستان دری واقع در خیابان سیروس سابق پشت سر گذاشت و در تمام این مدت، نمرات و اخلاق شایسته وی سبب می‌شد تا همواره از برجسته‌ترین دانش‌آموزان گردد و مورد تحسین اولیاء دبستان قرار گیرد.
شهید احمدی پس از گذراندن موفقیت آمیز دوران ابتدائی، دوران تحصیلات راهنمائی خود را در سن دوازده سالگی آغاز نمود که مصادف بود با حرکت انقلاب اسلامی ایران و وی نیز با توجه به آنچه که فراخور حالش بود فعالیت را آغاز نمود که از جمله شرکت در تظاهرات بر علیه طاغوت و شعارنویسی – پخش و تکثیر اعلامیه های حضرت امام خمینی (ره) عدم شرکت در کلاس درس و .. بوده است. این فعالیت‌ها و روشنگری‌ها ادامه داشت تا زمان ورود قدوم مبارک امام امت به کشور بپا خواسته ایران اسلامیمان و در نتیجه بیست و دوم بهمن ماه سال 57 و پیروزی انقلاب اسلام در ایران و شکست طاغوت و طاغوتیان.
و در این پیروزی او نیز نقش خود را ایفا می‌نمود، همچنانکه در سقوط پادگان حشمتیه و کلانتری 20 مجیدیه شرکت داشت و تلاش در پیروزی انقلاب اسلامی می‌نمود. پس از پیروزی انقلاب بود که وی فعالیت خویش را بیش از پیش نمود. از جمله شرکت در جلسات اعتقادی و اخلاقی بود چرا که دریافته بود انقلاب اسلامی نیاز به پاسدارانی بیدار و آگاه و با ایمان دارد و از اینرو بودکه فعالانه درصدد رشد افکار – عقاید-ایمان و .... خود برآمده بود و لذا در مباحثه با منافقین و مخالفین شرکت می نمود و فاتح می‌گشت، و شهید احمدی تلاش می‌نمود به هر عنوان که می‌توانست فرهنگ اسلام را به دیگران بیاموزد و دوستان خود را بیشتر با اسلام آشنا سازد.
شهید احمدی، همچنان به فعالیت خود ادامه می‌داد تا زمانی که از سوی حضرت امام فرمان تشکیل ارتش بیست میلیونی صادر گردید. شهید احمدی از آنجا که معنای ولایت را دریافته بود و می‌دانست که تبعیت از فرمان ولی فقیه تبعیت از فرمان امام عصر حضرت مهدی (ارواحنا الفداه) است و تبعیت از فرمان امام عصر تبعیت از فرمان رسول ا... (صلی ا... علیه و آله ) است و تبعیت از فرمان رسول خدا تبعیت از خداوند تبارک و تعالی است. لذا با اشتیاقی فراوان به ندای امام عزیز لبیک گفت و در بسیج شرکت نمود و مشغول گذرانیدن دوره آموزش نظامی در پادگان 21 حمزه گردید و پس از گذرانیدن دوره مشغول به پاسداری از حریم مقدس جمهوری اسلامی گردید و او همچنان به تحصیلات خود نیز به نحو شایانی ادامه می‌داد و با شروع جنگ تحمیلی در سال 59 وظیفه خود می‌دانست تا در نبرد با کافران شرکت نماید تا اینکه در سال 60 شش ماه پس از شروع جنگ تحمیلی عازم جبهه‌های حق علیه باطل گردید و به مبارزه پرداخت و پس از اتمام ماموریت از دیار عاشقان بازگشت و به ادامه تحصیل در دوره متوسطه مشغول شد و همچنان به تحصیل ادامه می‌داد و در این سنگر نیز به پاسداری از اسلام و قرآن می‌پرداخت.
تا دگر بار در سال 62 برای بار دوم به ندای پیامبر گونه امام لبیک گفت و توفیق شرکت در عملیات والفجر 2 را یافت و در این عملیات شهید احمدی به عنوان آر پی جی زن یا شکارچی تانک انجام وظیفه می نمود تا اینکه از 3 ناحیه پهلو – پا و دست در اثر اصابت ترکش خمپاره مجروح گردید و به پشت جبهه منتقل گردید و پس از بهبود مجددا به تحصیل پرداخت. در حالی که سال آخر دوره متوسطه (چهارم ریاضی فیزیک) را می‌گذرانید.
شهید احمدی در بهمن‌ماه سال 62 برای سومین بار عازم کفرستیزی و ستم سوزی شد و توفیق شرکت در عملیات خیبر را پیدا نمود تا اینکه در مورخه نهم اسفندماه سال 1362 در منطقه پل طلایه به فیض شهادت نائل گردید و به لقاء ا.. پیوست.
بهترین و بالاترین و شایسته‌ترین فعل همانی است که شهید احمدی و احمدیها از مولایشان حسین ابن علی (علیه السلام) آموختند و آن جانفشانی در راه خداوند تبارک و تعالی است. ای دورد به روان پاکتان شهیدان خدائی که چه زیبا زیستند و چه زیباتر به حیات جاوید شتافتید.
روحتان شاد و راهتان پر رهرو باد. انشاءا..
براستی کدامین مکتب است این که چنین سالکان و سلحشورانی را می‌پرواند؟
آری، جای تعجب نیست، چرا که اینان فرزندان اسلام و مکتب حسین (علیه السلام) هستند، فرزندی که در دامان مادری که در مظلومیت و غربت ولی خدا و رسول خدا می‌گرید، مادری که در مظلومیت عترت رسول ا... (ص) می گرید و اشکهای چشمش گونه کودک در دامانش را نوازش می دهد، پرورش می یابد، اکنون می‌خواهید چنین نباشند.
و چه زیبا گفت این شهید والامقام:
از یک سو باید بمانیم تا شهید آینده شویم از دیگر سو باید شهید شویم تا آینده بماند
جمهوری اسلامی مرهون شهادت شهیدان است.
