شهیدغلامرضا آتشی گوهری

من زندانی زنجیر شده ای هستم که بر پای من، بر دستهای من، بر گردن من و بر زبان من قفل و زنجیر زده اند، اما بر ایمانم هرگز! بجای دستهای گرم و پر مهر مادر، هر صبح و شام تارهای برنده شلاق زندانبانان بدنم را نوازش می دهند! غذای روح من رنج دوری تو است.