نوید شاهد - شهيد «نادرعلى طاهريان» مى‌گويد: «من فقط در زندگی دو آرزو داشتم، یکی به اهتزاز در آمدن احکام الهی در تمام کرۀ زمین و سرنگون کردن کفار و ستمگران جهانی، دوم شهادت در راه خدا». گزيده زندگينامه اين پاسدار شهيد را در نويد شاهد مازندران بخوانيد.
نوید شاهد - شهيد «على اكبرى» در وصيتنامهاش مى گويد:«من سرباز ایرانی می باشم و در راه آرمان اسلام و قرآن تا آنجا خون در رگهایم جاری می باشد برای دفاع از اسلام و نوامیس کشور عزیز خود همه تا جان بجان آفرین تسلیم نميكنم.» گزيده وصيت نامه اين شهيد بزرگوار را در نويد شاهد مازندران بخوانيد.
شهيد "ابوالقاسم بزاز" در وصيتنامهاش مى‌گويد: «از خدا بخواهيد تا شهادت در مسیر خودش را نصیب و روزی فرماید که بخدا قسم تنها راه رسیدن به کمال واقعی همین است.» گزيده وصيتنامه اين شهيد روحانى را در نويد شاهد مازندران بخوانيد.
شهيد «ميرهاشم رنجبر» در وصيت نامه خود مى گويد:«اگر خبر شهادت مرا شنيديد بدانيد كه من به آرزوى خود رسيدم و آرزويى بالاتر از شهادت در راه خدا نداشتم.» گزيده وصيت نامه اين شهيد بزرگوار را در نويد شاهد مازندران بخوانيد.
شهید «حشمت الله شکوری» در وصیتنامه خود می گوید: «بعد از عرض سلام به پدر و مادرم تبريك می گويم كه چنين فرزندی را در دامن خود تربيت نمودند تا جان نالايق خود را در راه اسلام عزيز فدا نمايد.» متن كامل وصيت نامه اين شهيد بزرگوار را در نويد شاهد مازندران بخوانید.
پاسدار شهيد "عيسى فرهادى" پس از شنيدن پيام ملكوتى امام امت، نشستن در خانه را ننگ مى دانست و هجرت از خانه بسوى ميعادگاه عاشقان يعنى جبهه هاى نور عليه ظلمت را برگزيد. بخاطر علاقه شديدى كه به سپاه داشت در كردستان به عضويت سپاه در آمد. داستان زندگى اين شهيد را در نويد شاهد مازندران بخوانيد.
شهيد "مهرعلى رياحى" در وصيت نامه خود مى گويد: خدايا! مگر دوست ندارى كه به فيض شهادت اين سعادت بزرگ برسم، من از تو مى خواهم كه توفيق شهادت را نصيبم كنى. مرگ با عزت و شرافتى كه بارها به آن نزديك شدم، ولى نصيبم نشده است.
خدایا برای رضای تو قدم در راه مبارزه گذاشتم. خداوند مرا جزء سربازان امام زمان قرار بده. از تو پیروزی و یاری می خواهم. خدایا، اگر در این راه شهید شدم، شهادت و پیروزی هر دو برای من افتخار است.
شهيد سيد جواد صيدپور در قسمتى از وصيت نامه خود مى نويسد؛ خدايا، شكرت مى كنم كه نعمت جهاد در راه خودت را نصيبم نمودى جهاد درى از درهاى بهشت است كه خداوند آن را بر روى دوستان خود گشود.
در تاريخ 30 ارديبهشت ماه 1360 اينجانب على باقرى تيرتاشى چون عازم ماموريت به مناطق جنوبى كشور ميباشم تا در آنجا به سهم خود به اسلام و مسلمين خدمت نمايم و شايد افتخار در راه كتب و عقيده نصيب حقير گردد به طور خيلى خلاصه وصيت نامه خود را مى نويسم.