بندر ترکمن

شهید «رمضانعلی قدس‌الهی» دلش را به خدا و به دریای بی‌کران امید و رضای او بست. آرامش سهم دل مهربانش بود و نگاهش فقط و فقط به خدا بود. با شروع جنگ، درس و بحث و دانشگاه را رها کرد و در بسیج مدرسه عشق ثبت‌نام کرد تا در کلاس جنگ، گنج وجودی‌اش را دریابد.

«مهدی صفائیان» گفت: «دوان دوان به بالای سر پدرم رفتم و دیدم لبخند می‌زند و تیر خورده است. زمین و زمان پیش چشمم تیره و تار شد. اسلحه‌ام را به سمت دشمن گرفته بودم و فریادکنان شلیک می‌کردم علف‌ها را می‌کَندم و بر سر و صورت خود می‌ریختم، نمی‌دانستم چه کنم تجربه‌ای نداشتم و تنها یک دانش‌آموز ۱۸ ساله بودم. دنیا روی سرم خراب شده بود. صورت او را به طرف کربلا کردم و در بغلم جان داد.»

مردمان غیور ترکمن‌صحرا در روزگاری که دشمن پایش را کج گذاشت و به خاک میهنمان تعرض کرد، لباس رزم بر تن پوشاندند تا در دفاع از ناموس، وطن و اسلام از دیگران عقب نمانند

مادر شهیدان «اراز محمد و عبدالرحمن حبیب لی» به دیدار معبود و فرزندان شهیدش شتافت. مادر شهیدان «حبیب لی» آسمانی شد