وصیت نامه شهید حسن لطفی: ما امانت هستيم ...

به گزارش نوید شاهد تهران بزرگ: شهید حسن لطفی فرزند غلام در هشتم اردیبهشت ماه سال 1345 در شهر طبس چشم به جهان گشود و در دهم مهر ماه سال 1361 بر شهر سومار بدرجه رفیع شهادت نائل شد و مزار پاک آن شهید در امامزاده حسین بن موسی کاظم (ع) می باشد.

در ادامه وصیت نامه شهید حسن لطفی را باهم می خوانیم:

يا ايها الذين امنوا اذالقيتم الذين كفروا زحفا فلاتولوهم الادبار، و من يولهم يومئذ دبره الامتحرفا لقتال او متحيرا الي فئه باء بغضب من الله و ماويه جهنم و بئس المصير)انفال 17 و 16 (

اي اهل ايمان هرگاه با تهاجم و تعرض كافران در ميدان كارزار روبرو شديد مبادا از بيم آنها پشت به دشمن كرده و از بگريزيد، هر كه در روز جنگ به آنها دشمن پشت نمود و فرار كرد به طرف خشم و غضب خدا روي آورده و جايگاهش جهنم است و جهنم بد جايگاهي است.

ما فرزندان امانتي هستيم در دست پدر و مادر كه هرگاه پروردگار اراده كند ما را از پدر و مادر مي گيرد. من شخصاً چيزي ندارم كه وصيت كنم براي همين مي خواستم جسارت كرده و چند كلمه با خداي خود صحبت كنم و هر چند كه مي دانم كه خيلي كار بدي ميکنم، چون يك عمر از فرمانش سرپيچي كردم و حال مي خواهم.

اين كار بسيار بد را انجام داده و با خداي خود صحبت كنم. البته براي من بد است كه خجالت ميکشم كه صحبت كنم ولی كين براي خدا بد نيست چون خدا خيلي خوشحال مي شود از اينكه يك گنهكار از شيطان بريده و به وي مي پيوندد. من وقتي كساني را كه سوار بر اسب قوي هيكل حب دنيا شده اند و به سوي لذتهاي دنيوي كه اندك است مي تازند، افسوس مي خورم، از خدا مي خواهم كه آنقدر ما را در اين ميدان امتحان قرار دهد كه يا قطعه اي از بدن را در راهش بدهيم يا اينكه شهادت في سبيل الله نصيبمان شود. خواسته هاي ما زياد است ول كين قلم را ياراي نوشتن نيست.

من چند خواست هاي كه از شما ملت و از شما خانواده و از شما فاميلها دارم، بصورت چند خطي بيان ميكنم، ممكن است هنگامي كه شما نامه را مي خوانيد من در ميان شما نباشم، پس خواهشانه از شما مي خواهم كه به خواسته هايم تا آنجا كه مي توانيد جامة عمل بپوشانيد، ان شاءالله كه رعايت ميكنيد.

یکی اينكه دستورهاي خودسازي امام را سرمشق زندگي خود قرار دهيد كه هرچه به آنها بيشتر عمل كنيد بهتر و بيشتر به خدا نزديك خواهيد شد. ديگر اينكه از امام و رهبر انقلاب و اسلام دست نكشيد و اگر هميشه پشتيبان ولايت فقيه باشيد در زندگي پيروز خواهيد بود. سومي اينكه از غيبت كردن بپرهيزيد كه غيبت خورة ايمان است همانطور كه آتش خورة چوب است. به عهد و پيماني كه مي بنديد وفا كنيد مخصوصاً اگر درآن قسم ياد كرده باشيد، چون در اين صورت خدا را شاهد و گواه گرفته ايد.

سعي كنيد كه در دعاهاي كميل و نماز جمعه و در مسجد زياد شركت كنيد و نماز خود را سر وقت و بيشتر به جماعت بخوانيد. از مسخره كردن ديگران پرهيز كنيد كه مسخره نيز كمتر از غيبت نيست.

نماز شب را حتماً بپاي داريد كه نماز شب مانند هواپيمائي است كه انسان را به سرعت به طرف خدا مي برد، از آنچه داريد به فقرا انفاق كنيد كه انفاق يعني وام دادن به خدا و خدا وامتان را چند برابر ميكند و به شما برمي گرداند. از بچه هاي بسيجي هم مي خواهم مبادا از مقامي كه دارند سوء استفاده كنند كه سوء استفاده آنها را به هلاکت مي رساند. از شوخي كردن بيجا بپرهيزيد كه شوخي بيجا كار سبك عقلان است. زياد قرآن بخوانيد كه قرآن بهار دلهاست.

منبع:اداره کل ایثارگران شهرداری تهران