با یک چوب دستی هم می شود جنگید
به گزارش نوید شاهد تهران بزرگ؛ شهید محمد آب خيز، سوم دي 1349 در شهرستان تهران چشــم به جهان گشود. پدرش اسکندر و مادرش جیران نام داشــت. تا پایــان دوره راهنمایی درس خواند. به عنوان پاســدار در جبهه حضور یافت. بیست و سوم تیر 1367 ، در جزیره مینو بر اثر رفتن زیر خودرو شهید شــد. مزار او در بهشت زهرای زادگاهش واقع است.
شهيد محمد آبخيز همراه برادر، دو قلو چشم به جهان گشود؛ برادرش، حسن، در یک سالگی از دنیا رفت. دوره دبستان و راهنمايي را در يكي از مدارس تهران به سر برد. او از همان كودكي مشغول به كار شد و كمك خرج خانواده خويش بود. با همان سن كم نماز و روزه و ديگر واجبات را ترك نمي كرد. وي علاقه خاصي براي شركت در مساجد برپايي هيئت ها و عزاداري ها و امثال این مراسمات داشت. در راهپيمايي ها شركت مي کرد. شب ها در مساجد نگهباني مي داد و با سن كم خود تنها سلاح ايشان يك چوب دستي بود.
هيچ گاه دوست نداشت كسي به قشر ضعيف و فقير زور بگويد. بعد از مدتي زندگي هواي رفتن به جبهه داشت ولي با مخالفت شديد پدر و مادر روبرو شد. خيلي تلاش كرد تا آنها را راضي كند، ولي موفق نشد و به فكر سربازي رفتن افتاد. 2 ماه مانده بود كه به خدمت اعزام شود، ولي او با شوق و علاقه فراواني كه به جبهه داشت، به صورت داوطلبانه به جبهه اعزام شد. بعد از دو ماه كه توانسته بود در عمليات هاي مختلف شركت كند، به يك مرخصي پنج روزه آمد و پدر و مادر خود را ملاقات كرد؛ بعد از پنج روز دوباره به جبهه برگشت و بعد از سه ماه مجروح شد. از جزيره مينو در آبادان به بيمارستان شيراز منتقلش کردند، ولي به علت مجروحيت و عفونت زخم وي در سال 1367 به ديدار محبوبش شتافت.
منبع: مرکز اسناد بنیاد شهید و امور ایثارگران تهران بزرگ
