صدام برای سر این شهید جایزه تعیین کرد!

به گزارش نوید شاهد تهران بزرگ؛ شهید حسن آب شناسان، نوزدهم اردیبهشت 1315 ، در شهرســتان تهران چشم به جهان گشود. پدرش قربانعلي، کارمند اداره آمــوزش و پرورش بود و مادرش عذرا نام داشــت. تا پایان دوره کارشناسی در رشته علوم و فنــون نظامی درس خواند. ســال 1341 ازدواج کرد و صاحب دو پسر و یک دختر شد. به عنوان سرلشکر ارتش در جبهه حضور یافت. هشتم مهر 1364 ، با سمت فرمانده لشــکر در کلاشــین عراق بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید. مزار او در بهشت زهرای زادگاهش واقع است.

با تثبيت نسبي مواضع پدافندي، جنگ حالت كلاسيك و رسمي به خود گرفت. نيروهاي ايراني در مقابله با دشمن متجاوز صف آرايي نمودند. در اين ايام سرهنگ به عنوان فرمانده قرارگاه "حمزه سيد الشهداء"، با تلفيق نيروهاي ارتش و سپاه توانست پيروزي هاي ارزشمندي براي ارتش ايران به دست آورد.

فرمانده لشگر 23

سرهنگ آبشناسان در سال 1360، از طرف فرمانده وقت نيروي زميني، شهيد صياد شيرازي، به فرمان دهي لشگر 23 نيروي مخصوص ارتش منصوب شد. از همان ابتداي امر افسران ارشد لشگر را احضار و همگي را براي اعزام به جنگ به منطقه وارد کرد.

فرمانده اي كه سنگرش در عمق 75 كيلومتري عمق خاك دشمن بود و در چادرش تذكره الاولياء و نهج البلاغه مي خواند. مجنون شهادت بود. قرارگاه كميل را تشكيل داد. حياتي ترين اطلاعات نظامي و رواني دشمن را به فرمان دهي نيرو تقديم مي کرد.

شهادت

سرهنگ حسن آبشناسان بيش از 4 سال فرمانده لشگر 23 نيروهاي مخصوص بود. در "عمليات قادر"، كه خود طراحي آن را بر عهده داشت، در منطقه كلاشين عراق، در هشتم مهر 1364 به فيض شهادت نايل گرديد.

اقدامات وي چنان دشمن را بر افروخته بود كه "صدام حسين" علناً براي سر او جايزه تعيين كرده بود و زبده ترين چريكی هايش را به مقابله او مي فرستاد.

مردی مثال زدنی

او مردي بود با مولفه هاي مثال زدني، افسري بر خواسته از عمق زندگي و ارزشي هاي عميق ايماني و وطني، انساني كه در متن حيات فرهنگي، اعتقادي، اجتماعي و سياسي مردم، با رنج ها و محروميت ها و ژرفاي وجدان و شعور ملي مردم مانوس بود.

آرش كمانگير ايران معاصر، فرمانده كاردان و مخلص، به آرزوي خود رسيد و شهید شد.