ای کاش برادرم راهم را ادامه دهد
به گزارش نوید شاهد تهران بزرگ؛ شهید پرویز الوندی پنجم مرداد 1342 در شهرستان تهران چشم به جهان گشود. پدرش رضا، راننده بود و مادرش پروين تاج نام داشت. تا پایان دوره متوسطه در رشته تجربی درس خواند و دیپلم گرفت. به عنوان گروهبان دوم ارتش در جبهه حضور يافت. سی ام مهر 1363 ، در میمک توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت ترکش شهيد شد. مزار او در بهشت زهرای زادگاهش واقع است.
شهید پرویز الوندی در خانواده ای مذهبی، در منزل پدربزرگشان رشد کرد. سال اول و دوم را که گذراند، انقلاب شروع شد. شهید پرویز الوندی همدوش مردم به تظاهرات می پرداخت. به مساجد می رفت و کوکتل موتولوف درست می کرد. از شعبه های نفتی هم به منازل مردم نفت می فرستاد. تا اینکه انقلاب پیروز شد.
داوطلب جبهه ها
وی تحصیلات خود را در منطقه آذربایجان ادامه داد و دیپلم خود را گرفت. با شروع جنگ تحمیلی وارد کمیته شد. داوطلبانه خود را معرفی کرد و برای خدمت سربازی آماده شد. اوایل سال 62 به خدمت سربازی رفت. او 2 سال را در جبهه گذراند. لازم به ذکر است که شهید تنها فرزند پسر خانواده بود و تنها یک خواهر داشت. هر بار از جبهه می آمد و با هم برای خرید بیرون می رفتیم، وقتی مردم را می دید که برای مواد غذایی ایستاده اند می گفت چرا مردم به جای اینکه در صف جبهه باشند اینجا در این صف ها ایستاده اند.
شوق همرزمی
وقتی از جبهه می آمد به همه خانواده ی همرزمانش سر می زد. اگر نامه یا چیزی از همرزمان داشت، به خانه آنها می رساند. سی ام مهر، ساعت سه و نیم بعد از ظهر به درجه شهادت نایل آمد.
وصیت نامه
لشگر 81 زرهی کرمانشاه می‌گوید: وصیت نامه سوخته است. به خواهران نصیحت می کرد: درستان را ادامه بدهید تا فردی مفید برای جامعه باشید. حجابتان را حفظ کنید و به نماز جمعه بروید. سفارش پدر و مادر را به خواهرش می کرد. می گفت: ای کاش من برادر دیگری هم داشتم تا اگر من شهید شدم، راه من را ادامه دهد.
