نور چشمی

به گزارش نوید شاهد تهران بزرگ؛ شهید علي احمدآبادی، دوم آذر 1343 ، در شهرستان تهران چشم به جهان گشود. پدرش علی اصغر، نگهبان شهرداري بود و مادرش فاطمه نام داشت. خواندن و نوشتن نمی دانست. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور يافت. چهارم آبان 1364 ، در میمک توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت ترکش شهيد شد. مزارا و در بهشت زهرای زادگاهش واقع است.

شهید علی احمدآبادی فرزند ارشد خانواده ما بود. او از همان ابتدای زندگی، شخصی مومن بود. گویی از بیشتر بچه ها جدا بود. کمک به مردم را وظیفه خود می دانست. دوران جوانی در محل طوری زندگی می کرد که تمام فامیل و همسایگان او را "نور چشم" خود می دانستند و همیشه از او تعریف می کردند.

در دوران انقلاب برای خود وظیفه می دانست که به هر نحوی به انقلاب کمک کند تا به یاری خداوند روی پایش بایستد. زمان خدمت مقدس سربازی در جبهه حق علیه باطل، حتی از مرخصی کمتر استفاده می کرد. همیشه می گفت برادرانم در جبهه به کمک نیاز دارند. بر من واجب است که از کشور و انقلاب دفاع کنم. تا اینکه به درجه رفیع شهادت رسید. این آرزوی او بود. من و مادر شهید از اهداء فرزند خوب خود به امام زمان (عج)، در راه اسلام خوشحال و شکرگزار می باشیم.