پادگان خالی

به گزارش نوید شاهد تهران بزرگ؛ ارسلان اوجانی، بیست و پنجم دي 1337 ، در شهرستان تنکابن چشم به جهان گشود. پدرش روح الله، بازنشسته بود و مادرش طاهره نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. راننده بود. به عنوان بســیجی فعالیت می کرد. بیست و دوم آبان 1359 ، در بهشهر بر اثر اصابت ترکش به سر، شهید شد. مزار او در بهشت زهرای شهرستان تهران واقع است.

شهید ارسلان اوجانی سعی دشت تا از پادگان فرار کند ولی برادرانش به او گفتند: تو باید باشی تا در شرایط موجود ضربه های لازم را از داخل پادگان وارد کنی. با پخش اعلامیه های امام به طور مخفی در پادگان به کار خود ادامه داد و با دستور امام بلافاصله از پادگان فرار کرد. از این پس در تمامی تظاهرات شرکت و نقش فعالی داشت. از 19 بهمن که درگیری های بین گارد و نیروی هوایی آغاز شد به دلیل آشنایی با سلاح به اتفاق یکی از دوستانش در درگیری ها شرکت کرد.

چند روز به خانه نیامد و هیچگونه تماسی با خانواده نداشت. خانواده هر آن منتظر شنیدن خبر شهادتش بودند ولی بعد از 22 بهمن با چهره ای خندان و پیروز، اما خسته به خانه آمد و شرح ماوقع را بازگو کرد. پس از چند روز که از پیروزی انقلاب گذشت به پادگان بازگشت و شادمان به حراست از پادگان که به دست مردم مسلمان فتح شده بود پرداخت.

خدمت به انقلاب

در این زمان با به اجرا درآمدن طرح تقلیل زمان خدمت سربازی به یک سال، از خدمت سربازی مرخص شد ولی ناراحت بود. مرتب می گفت که این کار صحیح نیست و مسائل خطرناکی به دنبال خواهد داشت؛ زیرا پادگان ها از سربازان خالی شده است و این از لحاظ امنیتی برای کشور خوب نیست.

از آن زمان به بعد ضمن حضور در صحنه، به صورت پاسداری در مسجد با مشکلات عدیده ای نیز روبرو بود. این مشکلات روح او را صیقل می داد. با شروع جنگ تحمیلی ضمن پشت سر گذاشتن مراحلی برای عضویت در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، داوطلبانه با عده ای از دوستانش قبل از عزیمت کامل و رسمی به عنوان یک فرد بسیجی به جبهه آبادان شتافت.

شهادت

این گفته استاد شهید مطهری که شهید دو بُعد دارد؛ یکی این که مصلح است و دیگر اینکه عاشق، کاملاً در روحیه و رفتار ارسلان مشهود بود. مسائلی پیش آمد که به نظر می رسید از شهادتش خبر دارد.

به هر حال پس از یک ماه و نیم در جبهه آبادان، به همراه دو تن دیگر از دوستانش به فیض شهادت نایل آمد و مصداق این سخن گوهر بار رهبر و امام عزیزش گشت که «شهید نظر می کند به وجه الله».