هرگز از راه حق دور نشوید
به گزارش خبرنگار نوید شاهد تهران بزرگ، شهید "غلامحسین کاظمی مقدم" هشتم تیرماه سال 1344 در تبریز دیده به جهان گشود. پدرش مجید و مادرش مدینه نام داشت. او که تحصیلاتش را تا سوم نظری ادامه داده بود. پس از حضور در جبهه شانزدهم فروردین ماه سال 1361 در خرمشهر بر اثر اصابت تیر به قلبش به شهادت رسید. پیش از ایشان پدرش نیز مجید کاظمی مقدم به شهادت رسیدند. پیکر این شهدای بزرگوار در بهشت زهرا آرام گرفته است. در ادامه نامه شهید به خانواده‌اش را می‌خوانید.
در خانواده کاملا مذهبی در روستای ترکمن پا به عرصه وجود نهاد. او در سن دو سالگی همراه با پدر و مادر خویش به تهران آمد و تحصیلات خود را در تهران آغاز کرد و در سن 14 سالگی پدر خود را که به دست منافقین به شهادت رسیده بود از دست داد و از دیدن و پدر محروم شد.
شهید حسن کاظمی از زمانی که جنگ تحمیلی عراق علیه ایران آغاز شد به همراه دیگر برادران سپاه و بسیج در مساجد و در سنگر مدرسه به فراگیری فنون نظامی پرداخت و در مدت کوتاهی توانست آموزش انواع سلاح را فرا گیرد و در حدود یکسال در مسجد شب‌ها پاسداری می‌داد تا اینکه دیگر نتوانست تحمل کند و عشق و شهادت او را به سوی جبهه‌های نبرد کشید و بعد از یک ماه به دست دشمن بعثی به شهادت رسید.
او قبل از انقلاب هم پایدار و استوار بود و به احکام دینی صادقانه و خالصانه عمل می‌کرد و در تمام تظاهراتی که توسط امت شهید پرور به وقوع پیوست شرکت کرده و نفرت خود را از رژیم سلطنتی اعلام می‌کرد.
از خصوصیات زندگی شهید هیچ کس نمی تواند آنگونه که بود به زبان بیاورد وی به فراگیری علم علاقه زیادی داشت و روی همین علاقه هم حافظه بسیار خوبی داشت و در علم ریاضی نبوغ خاصی داشت هیچ وقت کاری را بی هدف انجام نمی‌داد و هموار هدفش خدا بود.
شهیدکاظمی مقدم همیشه می‌گفت که سرپرست همه انسان‌ها خداوند تبارک و تعالی است و بر اساس همین عقیده در نامه خود که از جبهه فرستاده بود نوشته بود که مادر عزیزم فکر مکن که حقیقت من سرپرست خانه هستم نه این خداست که سرپرست خانه ما است. او معتقد بود که هرگز از راه حق و درست که راه اسلام است دور نشوید.
او به خاطر اسلام عزیز و هدف پاکی که داشت درس و زندگی خود را رها کرده و به جبهه رفت بعد از دیدن یک ماه دوره به جبهه اهواز اعزام شد و در شانزدهم فروردین ماه به مقام والای شهادت نائل آمد. یادش گرامی و راهش مستدام باد.
انتهای پیام/
