از اسارت تا شهادت/ روایتی از مقاومت و عشق
به گزارش نوید شاهد تهران بزرگ، شهید «سیداکبر علم الهدی شیخ الاسلامی» در۲۲ دی ۱۳۳۹، در خانواده‌ای مذهبی در تهران چشم به جهان گشود. پدرش صالح و مادرش، معصومه نام داشت. تا پایان کارشناسی در رشته علوم و فنون نظامی درس خواند و کارمند بود. به عنوان کمیته انقلاب اسلامی در جبهه حضور یافت و با بچه های اطلاعات عملیات به نفت شهر سومار برای شناسایی رفت و درعملیات شناسایی درنفت شهر به اسارت نیروهای بعثی درآمد و ۱۰ سال (۱۳۵۹ تا ۱۳۶۹) در زندان‌های عراق تحت شدیدترین شکنجه‌ها قرار گرفت.
یکی از دردناک‌ترین خاطراتش، مجازات به خاطرعزاداری برای امام حسین (ع) در روز عاشورا بود که در آن سربازان عراقی، دستش را برش می زنند و آن را با نمک پر می کنند و می دوزند و می گویند: تا تو باشی که ما را سر کار نگذاری. پس از آزادی در سال ۱۳۶۹، با معصومه ابراهیم‌پور ازدواج کرد و صاحب دو فرزند به نامهای فاطمه‌السادات و ساجده‌السادات شد.. سرانجام درسن در ۴۰ سالگی در روز ۲۸ تیر ۱۳۷۹، بر اثر ضایعات ناشی از مجروحیت شهید شد. مزار او در قطعه ۵۰ گلزار شهدای بهشت زهرای تهران واقع است.
