مصاحبه - صفحه 66

عملیات، غافل گیرانه و خیلی سختی بود. ماشین و وصیت نامه هاشون هم نیامد و سوخته بود. همه چی سوخته بود ، طوریکه شهدا شناسایی نمی شدند. هیچ چیزی از مهدی هم باقی نمانده بود، فقط یک ساک خالی برایمان آوردند، البته مهدی دست نوشته و وصیت نامه هم داشت ولی به دست ما نرسید و از بین رفت... آنچه خواندید بخشی از گفتگوی نوید شاهد با "محمد صبوری" برادر شهید "مهدی صبوری" بود که توجه شما را به خواندن این گفتگو جلب می کنیم.

طیبه دادگری همسر شهید محمد ابراهیم کبیری بالاجاده می گوید: وقتی از تصمیم همسرم برای رفتن به جبهه مطلع شدم تصمیم گرفتم من نیز همچون همسرم خود و فرزندانم را نذر انقلاب کنم.

سرباز بیرجند بود وتقسیم شده بود. برامون نامه نوشت که قراره بریم ارومیه. بین راه ماشینشون به کمین خورده بود و پسرمن با یه نفر از قلعه شوکت شاهرود شهید شدند. بعدا خوابشو دیده بودند که گفته بود: ما که نمردیم پرواز کردیم. خیلی پسر خوب وسربه راهی بود . اهل نماز وروزه بود. ازاون جوان هایی بود که هرجا بود باید اول نمازش رو سرموقع میخوند....آنچه خواندید بخشی از مصاحبه نوید شاهد با مادر شهید "مهدی صبوری" است. شما را به ادامه این گفتگو دعوت می کنیم.

تاریخ ایران اسلامی همواره سرشار از رشادت‌های بی‌بدلیل مردان وزنانش بوده، هست و خواهد بود که در دفاع از این مرز پرگهر قهرمانانه تاپای جان ایستادگی کردند جان دادند اما خاک نداند...

"علی اصغر ورزشکار بود وقبل ازاینکه بره جبهه هم ورزش می کرد . رفت سربازی و تو ورزشگاه های مشهد هم این ورزش رو ادامه داد . خیلی هم تشویقی گرفت .نزدیک جبهه رفتنش گفت ، من این بازوها رو قوی کردم که با دشمنان اسلام بجنگم" آنچه خواندید بخشی از مصاحبه نوید شاهد سمنان با "عالیه بیگم قابلی" مادر شهید و "طیبه شمس" خواهر شهید علی اصغرشمس است که توجه شما را به خواندن این مطلب جلب می کنیم.

تا کلاس ششم خوند و بعد رفت سنگبری. عکس امام (ره) هم با خودش آورد و گفت ، میخوام برم جبهه . یک سال و شش ماه جبهه بود و موقع خدمتش هم کردستان بود . سربازیش تموم شد و هفت روز به آمدنش شهید شد .

جانباز آزاده سید نبی حسینی متولد سال 1344 در شهرستان ازنا بدنیا آمد. دوران تحصیلی را در همین شهرستان گذراندند. ایشان در عملیات ولفجر مقدماتی اسیر شدند و هشت سال اسیر نیروی بعث عراق بوده اند.

خواب می دیدم سرمزار شهدا هستیم، همه آنجا هستند و خیلی شلوغه ، ناگهان پسرم با لباس خاکی از قبرش بیرون آمد و به من لبخند زد و من از خواب پریدم.

جانباز شیمیایی خلیل عباسی می‌گوید: فرشته نجات من که ماه‌ها منتظرش بودم از در خانه ما وارد شد. پدرم دوستی داشت به نام علی اسماعیلی که پاسدار بود همین که حرف از اعزام رفتن به جبهه میان آمد من هم فرصت را غنیمت شمردم و بحث اعزام خود را پیش کشیدم به خاطر سن و سال هم قبول نکرد ولی وقتی اصرار من را دیدند راضی شد صبح فردا مرا همراه خود به واحد پذیرش پایگاه بسیج برد و معرفم شد.

دوستش که همراه اون بوده بهش گفته رحیم نرو ، بیا با هم باشیم . رحیم گفته من قرآن و باز کردم وسوره ی یوسف آومده و باید برم . دیگه رفته و شهید شده واز این سنگر که میره بیرون شهید میشه

ناصر سالمي جانباز هفتاد درصد اهل بردخون است. در یک روز گرم تيرماه در ساعت 3 بعدازظهر به سرايش وارد ميشويم. با مهرباني روستايي ما را مي پذيرد و خيلي ساده و بي آلايش به سؤال هاي رنج آور و دردناك ما پاسخ داد. همسرش نيز در حالي كه قلياني زير لب داشت آن طرف تر نشسته و با حرف هاي شوهرش اشك مي ريخت. همه دلواپسي زن و شوهر به دخترشان است كه غريب و تنها در مشهد در حال درس خواندن در رشته جغرافيا است. در طول مصاحبه با ما هر دو نفر چند بار گريه ميکردند و ما را ميهمان اندوه هاي بي پايان خود مي ساختند. رنج ها و اندوه هايي كه براي حفظ آزادي و استقلال ايران متحمل شده اند. ناصر از هر دو پا فلج است و نمي تواند راه برود اما همچنان رهروي استوار در راه خميني است و نداي حسيني در سر دارد. ناصر سالمی در تاریخ 25 آبا نماه 1390 رنج هایش پایان یافت و به شهیدان جنگ هشت ساله پیوست

جانباز هفتاد درصد جنگ تحمیلی برادر پاسدار محمد زمانی اهل جزیره خارک در خلیج فارس است. او اندکی پس از شروع جنگ و در حالی که هواپیماهای عراقی و با بمب و موشک خارک و کشتی های پهلو گرفته در اسکله های آن را هدف قرار می دادند، با لنج به آبادان رفت و در آنجا به نبرد با دشمن پرداخت. این جانباز عزیز در عملیات فتح المبین روی مین رفت و از ناحیة هر دو پا جانباز شد. ایشان پس از جانبازی با تلاش مضاعفی لیسانس خود را در رشته حقوق گرفت و سال هاست که درس طلبگی می خواند. در روز دهم دی ماه 1386 و در یک صبح برفی در شهر مقدس قم به منزل آقای محمد رفتیم و گفت وگوی کوتاهی با او انجام دادیم که متن آن را با هم می خوانیم.

این ارث خاندان ما هست . از پنجم محرم تا یازدهم محرم ما مسئول نخل بودیم . تا روز عاشورا که نخل رو دور می دادیم توی امامزاده عاقب و امامزاده ابراهیم و سه تا امامزاده ی دیگر . پدرم تا زمانی که بود ، خودش مسئول نخل بود . الان هم ما این رسم رو ادامه میدیم .

یوسف علوی جانباز 70 درصد شیمیای استان زنجان می‌گوید: مگر اتفاقی برایم افتاده که از رفتن جابمانم هر لحظه رهبرم فرمان دهد من در رکاب آقا برای دفاع از میهنم پیش خواهم رفت.

او یکی از قدیمی ترین جانبازان جنگ تحمیلی استان بوشهر به شمار می رود. تنها اندکی بعد از هجوم ارتش عراق به ایران، برادر رضایی برای دورة احتیاط به سربازی فرا خوانده شد و اندکی بعد در یک تصادف هولناک قطع نخاع و از هر دو پا فلج شد. در اوایل تیرماه 1386 و در یک روز گرم تابستانی به خورموج و منزل این جانباز عزیز رفتیم و گفت وگوی مختصری با او درباره زندگی و خاطراتش از جنگ انجام دادیم.

او یکی از قدیمی ترین جانبازان جنگ تحمیلی استان بوشهر به شمار می رود. تنها اندکی بعد از هجوم ارتش عراق به ایران، برادر رضایی برای دورة احتیاط به سربازی فرا خوانده شد و اندکی بعد در یک تصادف هولناک قطع نخاع و از هر دو پا فلج شد. در اوایل تیرماه 1386 و در یک روز گرم تابستانی به خورموج و منزل این جانباز عزیز رفتیم و گفت وگوی مختصری با او درباره زندگی و خاطراتش از جنگ انجام دادیم.

مرتضي پازوكي هفتم خرداد 1346، ‌در شهرستان گرمسار چشم به جهان گشود. پدرش اكرم، كشاورز بود و مادرش صغرا نام داشت. تا پايان دوره ابتدايي درس خواند. او نيز كشاورز بود. به عنوان پاسدار وظيفه در جبهه حضور يافت. پنجم فروردين 1366، در شلمچه بر اثر اصابت تركش به پهلو، شكم و سر، شهيد شد. مزار وي در گلزار شهداي زادگاهش واقع است.

در روز نوزدهم تیرماه 1386 بعد از ساعت ها مسافرت وارد کنگان شدیم و پای صحبت های جانباز هفتاد درصد آقای علی رحیمی نشستیم. بی ریا و با کلام محلی با ما از جنگ و جهاد و جانبازی گفت. از اینکه جانباز است و مردم بنک او را یک جانباز جنگ تحمیلی می دانند، احساس افتخار می کند. زندگی جدیدش را مدیون همسرش است و به دلیل ارادت خاصی که به حضرت عباس دارد نام تنها فرزندش را ابوالفضل گذاشته است.

به ما گفت، وظیفه ی همه ی ما هست که بریم . می گفت ، من برم جبهه که این بدحجابی ها درست بشه

یکی از همرزماش می گفت ، همون شبی که میخواستیم بریم عملیات ، یه تشت حناء درست کرده بوده وگفته همه تون بیایید حناء کنید . میگفت ، اون شب براش یه شب خاصی بوده و یه حس و حال عجیبی داشته .