وصیتنامه شهید حسین آب نیکی:
شهید آب نیکی در وصیت نامه خود نوشته است: ما و امام را تنها نگذارید و همینطور جبهه ها را خالی نکنید که خیلی کم مانده تا کربلای حسین را زیارت کنیم و راه کربلای حسین باز خواهد شد.

به گزارش نوید شاهد تهران بزرگ؛ شهید حسين آب نيكی، بیستم مرداد 1343، در شهرســتان تهران چشــم به جهان گشود. پدرش علي و مادرش اقدس نام داشــت. تا چهارم متوســطه در رشته تجربی درس خواند. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت. دوازدهم مرداد 1367 ، در دره شــیر کردستان بر اثر اصابت گلوله به قلب، شهید شد. مزار او در بهشت زهرای زادگاهش واقع است.

متن وصیت نامه شهید:

با سلام و درود به رهبر کبیر انقلاب و شهدای گلگون کفن راه حسین(ع) و با درود بر امت شهیدپرورمان و خانواده عزیزم.

چند کلمه ای در این صفحه خواهم نوشت که امیدوارم بتوانم پیامم را رسانده باشم؛ ای امت عزیز اسلام، یاران باوفای امام امت، درود بر شما که از هر نظر چه جانی و چه مالی در راه خدا پیکار کردید و فرستاده او را یاری نمودید. شما که بعد از 1400 سال راه حسین را زنده و یادش را گرامی داشتید.

ای امت اسلام، امام را تا آخرین قطره خون خود یاری کنید. ای جوانان عزیز، راه حسین را ادامه دهید و راه شهیدانمان را ادامه دهید. ما و امام را تنها نگذارید و همینطور جبهه ها را خالی نگذارید، که خیلی کم مانده تا کربلای حسین را زیارت کنیم و راه کربلای حسین باز خواهد شد.

صبور باشید

پدر و مادر عزیزم، از شهادت این فرزند حقیر هیچگونه به خود سستی و ناراحتی راه ندهید، که مکر شیطان است و شیر و سختی هایی که به من داده و کشیده اید حلالم نمایید. پدر جان، من قدر زحمات تو را ندانستم و نتوانستم جبران نمایم. تو ای مادر عزیز، همچون فاطمه(ع) صبور و قاطع باش و بر سر مزار من لبخند عاشقانه بزن؛ نکند خدایی نکرده گریه کرده و ناراحت شوید. چرا که باید راضی به رضای خدا بود و رضایت او را به دست آورد؛ لذا در صورت وقوع فیض شهادت من، خدا را شکر کرده و او را سپاس گذارید و از او بخواهید که این قربانی در راه خودش را مورد قبول خودش قرار بدهد.

 برادر جان، من راهم را شناخته بودم و عاشق او شده بودم و به لقای او پیوستم. سعی کنید به آقا و مامان روحیه بدهید. از قول من از تمامی فامیل ها و خانواده عزیز خودم حلالیت بطلبید. امیدوارم که همگی مرا بخشیده باشید.

تنها رضای خدا

در پایان یک وصیت به امت اسلامی و شهیدپرورمان دارم و آن این است که خدا را فراموش نکرده و در هر کاری که انجام می دهید، تنها رضای او مورد نظر باشد.

امام زمان را از خود راضی کرده و نائب باوفای او، امام خمینی، را تنها نگذارید و تا آخرین نفس با او و همراه او باشید. باشد که خداوند هرچه زودتر نصرت و پیروزی نهایی را نصیب اسلام و رزمندگان اسلام و شما ملت عزیز بنماید. انشاءالله

خدایا تو خود شاهدی که تنها برای رضای تو گام برداشتم و به خودسازی خود در جبهه ها پرداختم، به شناخت تو پرداختم؛ لذا خدایا امیدوارم که با آن عظمتی که داری و با آن رحمتی که داری ای مولا اعمال مرا مورد قبول خودت قرار داده باشی. این جان ناقابل مرا برای خودت بطلبی و آن تجارت عظیم جان در مقابل جنت را نصیب من هم بگردانی.

مولا جان مرگ ما را شهادت در راه خودت قرار بده. مولا شیرینی ایمان و لذت عشق بر خودت را نصیب همه ما بگردان. ما را در راه خودت استوار و ثابت قدم بدار و فیض عظیم شهادت را در راه خودت در درجات بالا نصیب این بنده روسیاه بگردان. آمین.

در پایان وصیتی دارم، که آن هم این است که مرا در قم خاک کرده و هر شب جمعه در صورتی که توانستید بر سر مزارم بیایید. خداحافظ.

منبع: مرکز اسناد بنیاد شهید و امور ایثارگران تهران بزرگ

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده