ناگفته های مادر شهید هفدهم شهریور57
مادر شهید جعفری نقل می کند: روز هفدهم خیابان ها شلوغ بود. نگران بودم. مدام در خانه به او کاری را می سپردم تا سر او را گرم کنم. مصطفی رفت و جنازه اش هم برنگشت!

به گزارش نوید شاهد تهران بزرگ؛ شهید مصطفی جعفـري باريـک سـيفی، یکم فروردین 1340، در شهرسـتان کاشـان چشـم بـه جهان گشـود. پـدرش سـیف الله، مداح بـود و مادرش صدیقه نام داشـت. تـا دوم راهنمایی درس خواند. هفدهم شهریور 1357 در تهـران هنگام تظاهرات توسـط عوامل رژیم شاهنشـاهی شـهید شـد. مـزار او در بهشـت زهرای همان شهرستان واقع است.

مادر شهید می گوید قبل از شهادت در خواب می بیند که فرزندش با لباس سفید به سمت کوهی می رود؛ مادر هرچه صدا می زند پسر برنمی گردد. مادر روز هفدهم شهریور وقتی پسرش می خواست از خانه خارج شود، نگران بود و نمی گذاشت برود. مدام در خانه به او کاری را می سپرد تا سر او را گرم کند ولی آن روز هرچه کرد که او را در خانه نگه دارد، نتوانست.

مصطفی بالاخره بیرون رفت و در تظاهرات هفدهم شهریور شرکت کرد. در آن روز تیر به ران پایش اصابت کرد. او را به بیمارستان منتقل می کنند. مادر و پدر دنبال او می گشتند تا یکی از دوستان با نشانی هایی که از او داشت فهمید که او شهید شده است.

مادر گریه می کرد و می گفت که ما برای او عزاداری نکردیم؛ چون رژیم شاه پول تیر را می گرفت و برای خانواده ما هم مشکل ایجاد می کرد. پدر جنازه را تحویل نگرفت و گفت که من او را برای خدا داده ام، پول بابت تیر به شما نمی دهم.

بعد پدر مزار او را از طریق عکس که در بهشت زهرا بود شناسایی کرد. مزار پسر را پیدا کرد.


منبع: مرکز اسناد بنیاد شهید و امور ایثارگران تهران بزرگ
برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده