جستجوگری خستگی ناپذیر
به گزارش نوید شاهد تهران بزرگ؛ شهید امير ابراهيم دربندی، یکم فروردین 1333 ، در شهرســتان شمیرانات چشــم به جهان گشود. پدرش اصغر و مادرش ســیده فاطمه نام داشــت. تا پایان دوره کارشناســی در رشــته عمران درس خواند. مهندس بود. ازدواج کرد و صاحب یک دختر شد. سوم مهر 1360 در تهران توسط گروه های ضدانقلاب مورد سوءقصد قرار گرفت و به شهادت رسید. مزار او در بهشت زهرای همان شهرستان واقع است.
شهید امیر ابراهیم دربندی در یک خانواده مذهبی به دنیا آمد. دوران کودکی را همانند کودکان دیگر به سر کرد. دوره ابتدایی را با موفقیت به پایان رساند، وارد دبیرستان شد. استعداد سرشارش همیشه او را در زمره شاگردان برجسته قرار می داد. به دنبال گم شده ای در لا به لای کتاب ها برای تسلای روح مذهبی اش کشیده می شد. در آخرین سال دبیرستان با همکاری دوستان همفکر و پرتلاشش، مسجد قائم را با ایجاد کتابخانه و تشکیل جلسات به صورت مرکز فرهنگی و اعتقادی فعال درآورد.
سال 1354 وارد دانشگاه علم و صنعت شد. دانشگاه برایش مرکز تحولی بود که اندیشه هایش را بگستراند و در برخورد با تفکرات گوناگون به اندیشه اش عمق بخشد. شهید عزیز و بزرگوار، در ایجاد تظاهرات، تشکیل اعتصابات و به تعطیل کشاندن کلاس ها در جهت در هم کوفتن نظام فرهنگی استعماری نقش موثری داشت.
پای بند به قرآن
سال 1356 ازدواج کرد. در همین سال امیر با آشنایی که از مسیر جلسات مذهبی با روحانیون آگاه پیدا کرد، همگام با همسر مومن و متعهدش، آموزش عربی و فرهنگ اسلامی را به صورت گسترده تری در پیش گرفت. هرچه را می آموخت به خوبی ارائه می داد. به تفسیر قرآن علاقه وافری داشت. بارها گفته بود اگر بتوانیم معیارهای الهی را بر اساس قرآن به طور گسترده در جامعه مطرح کنیم، همه مشکلات فکری حل می شود.
اگر بر اساس معیارهای اسلامی او را بنگریم، مومنی متعهد، جستجوگری خستگی ناپذیر، طالب علمی پرتلاش، مجاهدی پرتوان، عارض بیدار، دانشجویی خویشتن دار و متقی، معلمی والا و دلسوز و انسانی وارسته بود.
بعد عرفانی، عبادت های سوزناک و حرکت های حساب شده و ارجمندش در جهت خودسازی خود بسیار چشمگیر بود.
روز جمعه سوم مهر 1360، برای لبیک به فریاد الله، با وضو به سوی معراج (نماز جمعه) حرکت کرد و در مسیر راه در جلوی چشمان همسر و فرزند خردسالش با گلوله منافقین به لقاءالله پیوست.
