خیمه های چادر مشکی
به گزارش نوید شاهد تهران بزرگ؛ شهید احمد احمدزاده ســارمی، چهارم مرداد 1345 ، در شهرســتان تهران چشم به جهان گشود. پــدرش محمود و مادرش زهرا نام داشــت. تا پایان دوره متوسطه در رشــته اقتصاد درس خواند و دیپلم گرفت.سپس به عنوان سرباز ژاندامری در جبهه حضور یافت. سوم مرداد 1367، در اســلام آباد غرب با ســمت بی سیم چی توسط ســازمان مجاهدین خلق (منافقین) بر اثــر اصابت گلوله شهید شد. مزار او در بهشت زهرای زادگاهش واقع است.
شهيد احمدزاده در يك خانواده مذهبي به دنيا آمد. از زمان نوجواني با ايشان آشنا شدم؛ خاطره اي كه از ايشان دارم، مجاور منزل پدرم، خیابان 44 مي نشستند. خرابه اي بود كه هنوز ساخته نشده بود؛
نزديكی هاي ماه محرم بود كه شهيد حسن محجوبي، شهيد مهدي بيادي و شهيد احمدزاده با چند نفر از بچه هاي كوچه، چادرهاي سياه مادرشان، مقداري موكت و وسایل دیگر را آورده بودند در خرابه، خيمه امام حسين را برپا كردند و عزاداري نمودند. همين باعث شد ما بزرگترها هم به فكر بيافتيم، كه هيئتي در محل تشكيل دهيم؛ همان هيئت كوچك الان به هيئت چهارده معصوم (ع) افسريه تبدیل شده و هنوز هم پابرجاست.
سال 1360 تابستان با بچه محل ها تصميم گرفتيم به امامزاده داوود برويم. بازهم شهيد محجوبي، شهيد بيادي و شهيد نجاتي و چند نفر از بچه ها، كه عكس انداختيم حدود 30 نفري مي شديم، چادري پشت امام زاده در دره زده بودند. يك كه شب هنگام نماز و دعا و استراحت را در آنجا بوديم، شهيد مي گفت كار را براي خدا انجام دهيد، كه باقي مي ماند.
ممكن است شهدا سن وسالي نداشتند ولي انديشه بلند و ديدگاهي باز داشتند؛ كمك كردن به ديگران در راه امامزاده و بُعد اخلاقي ايشان تماما نمونه بود.
منبع: مرکز اسناد بنیاد شهید و امور ایثارگران تهران بزرگ
