برای احیای دینم، چکمه به پا می کنم
به گزارش نوید شاهد تهران بزرگ؛ شهید مســعود آشوری، یکم تیر 1333 در شهرســتان اراک چشم به جهان گشود. پدرش احمد و مادرش طاهره نام داشت. تا پایان دوره کارشناسی در رشته علوم و فنون نظامی درس خواند. سال 1357 ازدواج کرد و صاحب یک پسر و یک دختر شد. به عنوان افسر ارتش ، در سوســنگرد در جبهــه حضور یافت. دهم مهر 1359 بر اثر اصابت گلوله شهید شــد. مزار او در بهشت زهرای شهرستان تهران واقع است.
متن وصیت نامه:
آفتاب عمر چه زود غروب مى كند، آنگاه كه تقدير اينچنين باشد و خدا بخواهد كه انسانى دنيا را وداع گويد. اما چه زيباست كه اين تقدير به لطافت قلب مهربان مادرى باشد كه فرزند دلبندش را در آغوش گيرد؛ اين ثبات ميسر نباشد مگر با شهادت در راه خدا، مكتب و وطن. كاش تقديرم چنين باشد. مرگ با افتخارى كه بارها به آن نزديك شده ام ولى نصيبم نشد. شايد كه لايق شهيد بودن نيستم؛ زيرا كه شهيد مقامى بالا و والا دارد و من فردى گناهكار و خوارم.
اينك با ياد خدا به جبهه مي روم. نه براى انتقام بلكه به منظور احياى دينم، تداوم انقلابم و امنيت ميهنم پاى در چكمه مى كنم. خدا را به يارى مي طلبم و از او مي خواهم كه به آنسو و آن راه كه خود صلاح داند هدايتم كند. هدفم خدا، مكتبم اسلام و مرادم روح الله است.
هر قدمى كه بردارم و گلوله اى كه شليك كنم و قلب دشمن را هدف سازم به ياد خدا باشم و براى هر گلوله اى كه به تنم خورد به ياد خدا تحمل كنم دردش را و زجرش را كه از عسل شيرين تر است.
