خاطره ای از شهید محمد دیانت پورشالکوهی
جمعه, ۰۴ فروردين ۱۳۹۶ ساعت ۰۰:۲۲
يك بار وقتي كه زمستان بود و برف باريده بود آمد حيات و روي برف دراز كشيد
بسم الله الرحمن الرحيم
نام ونام خانوادگي: محمدديانت پور
نام پدر:علي
وضعيت تأهل: مجرد آخرين مدرك تحصيلي: دوم راهنمايي
تاريخ شهادت:67/4/21 مزار شهيد: بهشت زهرا قطعه26
شهيد محمدديانت پور در سال 1347 در يكي از روستاهاي رشت متولد گرديد و بعد از طفوليت با خانواده به تهران آمده و 8 كلاس درس خواند و سپس در آبكاري مشغول به كارشد.
خدمت سربازي را در ل21 حمزه طي مي‌نمود كه از آن طريق به جبهه اعزام در تاريخ 67/4/21 حين دفع تك دشمن اين منطقه عملياتي موسيان براثر بمباران شيميايي به نور عظماي شهادت نائل گرديد.
محمد از صفاتي كه داشت اين بود كه بسيار ساده بود، سنگ صبور همه بود، قبل از انقلاب زنداني سياسي بود و در دوران طاغوت فعاليت مي‌كرد عاشق امام خميني ره بود امام كه دستور جهاد دادند سريع رفت جبهه و شهيد شد.
وقتي كه از جبهه مي‌آمد روي زمين خاكي مي‌خوابيد، يك بار وقتي كه زمستان بود و برف باريده بود آمد حيات و روي برف دراز كشيد ما هر چه قدر گفتيم سرد است مريض مي‌شوي به حرفهاي من و برادر و خواهرهايش گوش نداد و گفت شما نمي‌دانيد بچه‌هاي جبهه چي مي‌كشند.
عجيب مهربان بود محبت زيادي داشت نه تنها به ما، به همه فاميل، به همه همسايه‌ها، چي بگم براي خودش عالمي داشت.
«خاطره دو شهيد رضا و محمد»
محمد و بردار شهیدش رضا دیانت پور درست است كه با هم اختلاف سني داشتند اما هر دوي آنها يك مرام داشتند و شديداً همديگر را دوست داشتند هر دو پايبند به اسلام و معتقد به دين و عاشق امام و ياور انقلاب بودند رضا و محمد با هم خيلي صميمي بودند انگار يك روح در دو بدن بودند هركس آنها را نمي‌شناخت فكر مي‌كرد آنها دو قلويند.
منبع: مرکزاسنادبنیادشهیدوامورایثارگران تهران بزرگ
نام ونام خانوادگي: محمدديانت پور
نام پدر:علي
وضعيت تأهل: مجرد آخرين مدرك تحصيلي: دوم راهنمايي
تاريخ شهادت:67/4/21 مزار شهيد: بهشت زهرا قطعه26
شهيد محمدديانت پور در سال 1347 در يكي از روستاهاي رشت متولد گرديد و بعد از طفوليت با خانواده به تهران آمده و 8 كلاس درس خواند و سپس در آبكاري مشغول به كارشد.
خدمت سربازي را در ل21 حمزه طي مي‌نمود كه از آن طريق به جبهه اعزام در تاريخ 67/4/21 حين دفع تك دشمن اين منطقه عملياتي موسيان براثر بمباران شيميايي به نور عظماي شهادت نائل گرديد.
محمد از صفاتي كه داشت اين بود كه بسيار ساده بود، سنگ صبور همه بود، قبل از انقلاب زنداني سياسي بود و در دوران طاغوت فعاليت مي‌كرد عاشق امام خميني ره بود امام كه دستور جهاد دادند سريع رفت جبهه و شهيد شد.
وقتي كه از جبهه مي‌آمد روي زمين خاكي مي‌خوابيد، يك بار وقتي كه زمستان بود و برف باريده بود آمد حيات و روي برف دراز كشيد ما هر چه قدر گفتيم سرد است مريض مي‌شوي به حرفهاي من و برادر و خواهرهايش گوش نداد و گفت شما نمي‌دانيد بچه‌هاي جبهه چي مي‌كشند.
عجيب مهربان بود محبت زيادي داشت نه تنها به ما، به همه فاميل، به همه همسايه‌ها، چي بگم براي خودش عالمي داشت.
«خاطره دو شهيد رضا و محمد»
محمد و بردار شهیدش رضا دیانت پور درست است كه با هم اختلاف سني داشتند اما هر دوي آنها يك مرام داشتند و شديداً همديگر را دوست داشتند هر دو پايبند به اسلام و معتقد به دين و عاشق امام و ياور انقلاب بودند رضا و محمد با هم خيلي صميمي بودند انگار يك روح در دو بدن بودند هركس آنها را نمي‌شناخت فكر مي‌كرد آنها دو قلويند.
منبع: مرکزاسنادبنیادشهیدوامورایثارگران تهران بزرگ
نظر شما
