نامه دلنشین شهید حسین باقری؛ وقت تنگ است...

به گزارش نوید شاهد تهران بزرگ؛ سید حسین باقری شبستری بیست و ســوم دی 1345 ، در شهرســتان تبریز چشم به جهان گشــود. پدرش میرحمید، تراشــکار بود و مادرش رقیه نام داشــت. دانش آموز سال ســوم متوسطه در رشته تجربی بود. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. بیست و دوم فروردین 1362، در شــلمچه بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزار او در بهشت زهرای شهرستان تهران قرار دارد. برادرش سیدمحمد نیز شهید شده است.

متن وصیت نامه شهید به شرح زیر است:

ولاتحسبن الذین قتلوفی سبیل الله امواتا بل احیا عندربهم یرزقون

با سلام به امام زمانم (عج) و با درود به امام خمینی رهبر کبیر انقلاب ایران و سلام بر ملت شهید پرورم و خانواده شهید پرور عزیزم.

والدینم من لبیک گفتم به سخنان گوهر بار امام به جبهه آمدم تا وظیفه انسانی که بر دوشم است، انجام دهم. بابا و مامان، من جان خود را در کف نهادم و آماده شدم تا جانم را به خریداریش و بهایی گران بفروشم. انشاالله که خدای تبارک و تعالی این جان را خریدار خواهد شد.

بابا و مامان، مرا حلال کنید؛ می دانم که شما را خیلی اذیت کردم، مرا ببخشید و برایم دعا کنید. مادر و پدر عزیزم مبادا چشمانتان را دشمنان گریان ببیند، غصه نخورید از اینکه فرزندتان شهید شده، بلکه شاد باشید؛ چون فرزندتان را خوب تربیت کردبد و خدای را شکر گویید. پدر اگر گریه می کنی برای حسین امام مظلوممان گریه کن. مادرم اگر گریه می کنی برای زینب گریه کن خدا را شکر گویید که فرزندی دارید که فدای اسلام کنید.

محمد(برادرم) خدا را فراموش نکن و همه کارهایت، حتی درس را برای خدا، برای او باشد هر چه می کنی و هر چه انجام می دهی برای رضای خدا باشد.

وقت تنگ است نمی توانم بیشتر حرف بزنم. امام را فراموش نکنید از طرف من از فامیل و معلمین و استادان خداحافظی کرده و حلالیت بطلبید.

التماس دعا