اولین سنگر انقلاب کجاست؟
به گزارش نوید شاهد تهران بزرگ؛ شهید حسن احمدی شهرابی، چهاردهم اسفند 1345 ، در شهرســتان تهران چشم به جهان گشود. پدرش رضا، راننده بود و مادرش رقیه نام داشت. تا پایان دوره متوسطه در رشته عمران درس خواند و دیپلم گرفت. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. نوزدهم تیر 1365، در قلاویزان مهران توســط نیروهای عراقی بر اثر اصابت گلوله شهید شد. مزار او در بهشت زهرای زادگاهش واقع است.
مهمترین اتفاقی که در دوران ابتدایی با آن مواجه گشت، آغاز نهضت عظیم انقلاب اسلامی در سال 1357 بود. وی در سال پنجم ابتدایی، در دبستان مزبور نقش موثری در بر پاکردن مراسم راهپیمایی و تظاهرات بر علیه رژیم طاغوت داشت؛ بطوریکه رئیس دبستان فوق او را در دفتر خود احضار کرد و به اخراج از مدرسه تهدید نمود؛ ولی شهید احمدی با وجود داشتن سن کم اما با روحی بزرگ و سرشار از عشق به اسلام همچنان استوار در جهت سرنگونی رژیم ستم شاهی به فعالیت های خود در مدرسه و بیرون از مدرسه ادامه داد؛ تا اینکه حرکت عظیم مردم مسلمان ایران در بهمن ماه 1357 به پیروزی رسید. وی در این زمان دوران نوجوانی خود را آغاز نمود و با شروع شدن اولین سال تحصیلی بعد از پیروزی انقلاب به دوره راهنمایی راه یافت. ایشان در برپاکردن انجمن اسلامی مدرسه نقش ارزنده ای دارا بود. در این دوران با یادگیری مسائل اسلامی و آشنا شدن با معارف قرآن، درجهت حراست از انقلاب اسلامی، در سنگر مدرسه و مسجد حضور فعال خود در صحنه انقلاب حفظ نمود. از فرمان امام امت در مورد فراگیری همه جانبه اقشار مردم از فنون نظامی و تشکیل ارتش 20 میلیونی جهت مقابله با دسیسه های دشمنان اسلام و انقلاب اسلامی، به این ندای امام امت لبیک گفت و به عضویت بسیج درآمد.
17 سال را که تمام کرد، از نظر مقررات بسیج جهت اعزام به جبهه های جنگ حق علیه باطل هیچگونه مانعی نداشت، پس در تابستان 1362 برای اولین بار در جبهه های حق علیه باطل حضور یافت و در آخر تابستان با اتمام ماموریتش جهت ادامه تحصیل به تهران بازگشت. در هنرستان فنی شهید دوران، متوسطه خود را آغاز نمود. در همین سال بود که طرح لبیک یا خمینی از طرف سپاه پاسداران به اجرا درآمد و ایشان با حضور فعال خود در این طرح، بار دیگر در اواخر سال 1362 در جبهه های نور علیه ظلمت حضور یافت و در کنار دیگر همرزمان خود در عملیات خیبر با دشمنان اسلام به ستیز برخاست. بعد از اتمام مامویت خودبه هنرستان بازگشت و با کوشش هرچه بیشتر در جهت جبران عقب افتادگی، همت نهاد و پس از چند ماه تلاش فراوان توانست سال تحصیلی 63-62 را با موفقیت به اتمام رساند؛ اما او نمی توانست که ایام تعطیلات تابستان را در پشت جبهه و دور از همرزمان به سر برد و برای یاری رزمندگان به سوی جبهه شتافت و پس از سه ماه ایثار و فداکاری جهت ادامه تحصیل به تهران بازگشت و با کوشش هرچه بیشتر در فراگیری دروسش همت گمارد.
شهید حسن احمدی بار دیگر در اوایل اسفندماه 1363 راهی جبهه های نبرد گردید و در عملیات بدر و در کنار دیگر رزمندگان اسلام بر علیه کفار بعثی به ستیز برخاست. در همین عملیات بود که برادر کوچکتر او بر اثر اصابت ترکش آر پی جی مجروح گردید؛ ولی این مسئله باعث نشد که صحنه نبرد را رها سازد، بلکه به نبرد خود کماکان تا اتمام عملیات ادامه داد و پس از آن جهت آگاهی از وضع برادر خود به تهران مراجعه نمود. بعد از گذشت چند روز مجدداً به جبهه بازگشت و تا اواخر تابستان 64 در جبهه حضور داشت. برای جبران عقب ماندگی درس و شرکت در امتحانات آذرماه رزمندگان، به تهران بازگشت و بعد از امتحانات مجدداً به سوی جبهه شتافت و در عملیات پیرزمند والفجر 8 (فتح فاو) شرکت نمود. بعد از عملیات تسویه گرفت، به تهران بازگشت؛ ولی بعد از چند روز همراه تعدادی از همکلاسی ها و دبیران خود به جبهه اعزام گریدد و در تیپ سیدالشهداء گردان زهیر، برای آماده سازی هرچه بیشتر برای عملیات آینده به فراگیری فنون نظامی مشغول شد. پس از طی مراحل فوق در عملیات فکه در سیزدهم اردیبهشت 1365 شرکت نمود. بعد از اتمام عملیات، جهت برگزاری مراسم بزرگذاشت شهدای آن عملیات به تهران آمدند .
اول تیر 1365 برای مرخصی به تهران آمدند و سپس با آغاز عملیات کربلای 1 مجدداً به سوی جبهه شتافت. پس از حماسه آفرینی های بسیار در این عملیات به گفته همرزمان او بعد از به هلاکت رساند بیش از 200 نفر از مزدوران کافر بعثی صبحگاه هفدهم تیر 1365 به درجه رفیع شهادت نائل گردید.
منبع: مرکز اسناد بنیاد شهید و امور ایثارگران تهران بزرگ
