فرزند انقلاب
به گزارش نوید شاهد تهران بزرگ؛ شهید محســن آقايی ســلوط، سوم آبان 1346 ، در شهرستان اردبیل چشم به جهان گشود. پدرش فاضل، خواروبار فروش بود و مادرش گلي نام داشــت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. به عنوان ســرباز ارتش در جبهــه حضور یافت. بیســت و یکم تیــر 1367 ، در قصرشیرین توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت گلوله به سر، شهید شــد. مزار او در بهشت زهرای شهرستان تهران واقع است.
شهید آقای سلوط، در سن 2 سالگی به بیماری سختی دچار شد، ناراحتی ریوی پیدا کرده بود و دکترها جوابش کرده بودند. اما به لطف خداوند پس از مدتی شفا یافت. به نماز بسیار اهمیت می داد. خیلی مهربان بود و نسبت به همه، همسایگان و آشنایان، حتی کسانی که شاید با آن ها آشنا نبود، با محبت رفتار می کرد. در برخورد هایش با مردم، به آنها بسیار احترام می گذاشت؛ که اکنون هم با آوردن نام شهید احساس رضایت می کنند.
در زمان انقلاب چهار-پنج سال بیشتر نداشت، کودک بود و به همین دلیل حضور آنچنانی در صحنه های انقلاب نمی توانست داشته باشد. امام را خیلی دوست داشت؛ به سخنانشان گوش می داد و همیشه سفارش می کرد با هم مهربان باشید و به همدیگر، به خصوص والدینتان احترام بگذارید؛ خود او نیز به پدر و مادر احترام زیادی می گذاشت .
او بسیار معاشرتی بود و با اکثر افرادی که می شناخت، ارتباط داشت، ولی دوست کم می گرفت؛ سعی می کرد دوستانش کسانی باشند که اهل هیچ فرقه ای نباشند. افرادی با خلوص قلبی را به دوستی می گرفت. با شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران در جهت دفاع از مملکت و میهن اسلامی به لباس مقدس سربازی ملبس شد و جانانه از میهن خود دفاع کرد و در همین راه در سال 1367 توسط دشمن به فیض شهادت نایل گشت.
منبع: مرکز اسناد بنیاد شهید و امور ایثارگران تهران بزرگ
