هشت روز قبل از عروج
به گزارش نوید شاهد تهران بزرگ؛ شهید عليرضــا آشــوری، نوزدهم دي 1346 ، در شهرســتان تهران چشم به جهان گشود. پدرش محمدجواد، راننده شــرکت هواپیمایي بود و مادرش زهرا نام داشــت. تا اول متوسطه در رشته انسانی درس خواند. به عنوان بســیجی در جبهه حضور یافت. بیست و پنجم آبان 1361 ، در ســومار توســط نیروهای عراقــی بر اثر اصابت ترکش خمپاره شهید شد. مزار او در بهشت زهرای زادگاهش واقع است.
متن نامه؛
خدمت خاله و قاسم آقا: سلام علیکم
با درود بر رهبر کبیر انقلاب و سلام بر تمامی شهیدان فی سبیل الله که با نثار خونشان درخت پرتوان و تنومند اسلام را آبیاری کردند نامه را آغاز می کنم. پس از عرض سلام بر شما (خاله و قاسم آقا) سلامتی شما را از درگاه خداوند متعال خواستارم، امیدوارم که حالتان خوب باشد و در تمام کارها با یاری خدا پیروز باشید. اگر از احوالات اینجانب بخواهید، خوب هستم و در تمام کارهایم از خدا یاری می جویم تا در راه او قدم بگذارم و پیروز باشم.
قاسم آقا، ما الان 13 روز است که در یکی از پادگان های غرب کشور مشغول خدمت به اسلام هستیم. هنوز ما را به جبهه نبرده اند و معلوم نیست که چه موقع هم اعزام کنند. ما الان که در اینجا هستیم، سومین عملیات محرم با موفقیت به پایان رسیده است. من یک نامه برای تهران نوشتم و 2 بار تلفن برای تهران زدم؛ یک بار برای مادرم و یک بار برای پدرم. ولی 2 بار برای شما زدم؛ اما چون خط قم خراب بود تلفن نمی گرفت و مجبور شدم نامه بنویسم. در ضمن شما ناراحت نباشید که من در جبهه هستم؛ چون حسین زمان هل من ناصرا ینصرنی را فریاد زده و باید جواب آن را داد. قاسم آقا اگر وقت کنم نامه برای محلات می فرستم ولی اگر شما فامیل را دیدید سلام برسانید. در ضمن نامه های ما چون منطقه جنگی است تمبر نمی خواهد، ولی شما تمبر باید بزنید.
دیگر عرضی ندارم جز اینکه از قول من وحید را ببوسید. سلامتی شما را از درگاه خداوند خواستارم. هرچه زودتر منتظر جواب نامه شما هستم.
و الله من التوفیق.
هفدهم آبان 1361
